Kwalifikacja: MTL.05 - Organizacja i prowadzenie procesów metalurgicznych
Kategorie: Materiały i stopy Pomiary i kontrola jakości
Na rysunkach przedstawiono oprzyrządowanie do pomiaru twardości metodą

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca metody Poldi jest prawidłowa, ponieważ narzędzia przedstawione na rysunku to właśnie młoty Poldiego. To narzędzie jest używane do pomiaru twardości metali w sposób mechaniczny. Metoda Poldi polega na uderzeniu młotkiem testowym, co powoduje odcisk kulki stalowej na powierzchni próbki oraz na próbnym pręcie o znanej twardości. Dzięki porównaniu średnicy odcisku na próbce i próbniku możemy określić twardość materiału. Metoda ta jest szczególnie przydatna w warunkach przemysłowych, gdzie szybki i efektywny pomiar jest kluczowy. Ma zastosowanie w kontroli jakości materiałów produkcyjnych, zwłaszcza w przemyśle maszynowym i budowlanym. Z mojego doświadczenia wynika, że ta metoda jest niezastąpiona w sytuacjach, gdy potrzebna jest szybka ocena twardości bez użycia skomplikowanego sprzętu laboratoryjnego. Poldi jest wyjątkowo praktyczny w terenie, gdzie precyzja laboratoryjnych metod nie jest dostępna, ale wciąż potrzebna jest spójna ocena jakości materiałów. Jest to zgodne ze standardami przemysłowymi, które kładą nacisk na mobilność i efektywność pomiarową.
Metoda Vickersa, choć niezwykle precyzyjna, opiera się na pomiarze odcisku diamentowego ostrosłupa na powierzchni materiału. Wykorzystuje mikroskop do oceny, co nie jest zgodne z praktycznym zastosowaniem przedstawionych narzędzi. W warunkach przemysłowych użycie mikroskopu nie zawsze jest możliwe. Metoda Shore’a jest z kolei stosowana do materiałów elastycznych, takich jak guma czy tworzywa sztuczne i wykorzystuje durometr. Odczyt polega na pomiarze odkształcenia powierzchni materiału, co różni się od mechaniki działania narzędzi Poldi. W przypadku skali Mohsa, mówimy o ocenie twardości minerałów na podstawie zdolności do zarysowania, co jest metodą zupełnie inną i niewłaściwą dla metali w kontekście przemysłowym. Typowym błędem jest przyjmowanie, że wszystkie metody twardości mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Każda metoda jest przeznaczona dla specyficznych materiałów i warunków, a narzędzia przedstawione na rysunku nie pasują do tych używanych w metodach Vickersa, Shore’a czy Mohsa. Wybór odpowiedniej metody powinien być zawsze dostosowany do rodzaju materiału oraz środowiska pracy, co jest kluczowe dla uzyskania miarodajnych wyników i spełnienia standardów jakościowych w przemyśle.