Wynik 0,55 m jest prawidłowy, ponieważ norma zużycia tkaniny na spódnicę o długości 50 cm oraz szerokości 1,50 m została obliczona na podstawie wymiarów klientki. Aby określić zużycie materiału, należy wziąć pod uwagę zarówno długość spódnicy, jak i obwody talii oraz bioder. W przypadku spódnicy o długości 50 cm, standardowa norma przewiduje dodanie zapasu na szwy oraz ewentualne zakładki czy marszczenia. W przypadku materiału gładkiego, który nie ma skłonności do rozciągania, praktyczne obliczenia wskazują, że dla obwodu talii 68 cm i obwodu bioder 92 cm, materiał będzie musiał być odpowiednio złożony oraz skrojony, co wymaga zaokrąglenia do pełnych metrów. Takie podejście jest zgodne z zasadami szwalnictwa, gdzie uwzględnia się również stratę materiału przy cięciu. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest przygotowanie próbnych wykrojów, które pomogą w lepszym oszacowaniu zużycia tkaniny oraz uniknięciu nadmiernych kosztów związanych z zakupem materiału. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem odzieży, aby zbudować efektywny i ekonomiczny proces produkcji.
Odpowiedzi, które proponują większe zużycie tkaniny, takie jak 1,10 m, 0,60 m czy 1,15 m, wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących obliczeń potrzebnych do uszycia spódnicy. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem nie uwzględniają w swoich kalkulacjach właściwego podziału materiału oraz zapasów na szwy. Na przykład, zbyt duża ilość materiału może sugerować niepotrzebne dodawanie zapasu. Obliczając normę zużycia, kluczowe jest również zrozumienie proporcji wzrostu i wymiarów ciała klientki. Obwody talii i bioder powinny być prawidłowo interpretowane, a ich wartości powinny wpływać na strategię krojenia, aby uniknąć marnotrawstwa. Przykładem typowego błędu jest mylenie długości spódnicy z ilością tkaniny potrzebnej na zakładki, co prowadzi do przeszacowania zapotrzebowania na materiał. Standardy w branży odzieżowej wyraźnie określają, że istotne jest nie tylko obliczenie długości, ale również uwzględnienie parametrów konstrukcyjnych, co zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, wiedza o optymalizacji zużycia tkanin ma kluczowe znaczenie dla rentowności projektów odzieżowych, a prawidłowe podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu.