Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Zawód: Technik przemysłu mody
Chronologiczny wykaz działań i procedur, w którym wymienione są wszystkie operacje wymagane do realizacji konkretnej sztuki odzieżowej, bez rozdzielania jej na poszczególne elementy, opracowuje się w systemie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'taśmy klasycznej' jest poprawna, ponieważ w tym systemie organizacji procesu produkcji odzieży uwzględnia się wszystkie niezbędne zabiegi w jednym ciągłym procesie. Taśma klasyczna pozwala na efektywne planowanie i kontrolowanie produkcji, co jest kluczowe w branży tekstylnej. Przykładem zastosowania może być produkcja koszul, gdzie wszystkie czynności, od krojenia materiału, przez szycie, aż po prasowanie i pakowanie, są realizowane zgodnie z ustalonym harmonogramem. System ten pozwala na eliminację zbędnych przestojów oraz optymalizację czasu realizacji zamówień, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami zarządzania produkcją. W praktyce, taśmy klasycznej używa się w dużych zakładach produkcyjnych, gdzie wysoka wydajność i jakość są priorytetem. Standardy ISO w produkcji odzieży również podkreślają znaczenie ciągłości procesów, co czyni taśmę klasyczną idealnym rozwiązaniem w tej dziedzinie.
Wybór odpowiedzi 'taśmy sekcyjnej' sugeruje zrozumienie systemu produkcji, jednak ten system segreguje procesy na oddzielne sekcje, co nie sprzyja płynności i ciągłości operacji. Taśma sekcyjna stawia nacisk na podział zadań, co może prowadzić do opóźnień między poszczególnymi segmentami produkcji. Przykładem może być sytuacja, gdy szycie rękawów odbywa się w sekcji oddzielnej od szycia korpusów, co wymaga dodatkowego czasu na przemieszczenie elementów i synchronizację pracy. W przemyśle odzieżowym często dąży się do eliminacji takich przestojów, co czyni ten system mniej efektywnym w kontekście dużych serii produkcyjnych. System potokowy, mimo że skupia się na ciągłości, nie obejmuje wszystkich zabiegów w jednym cyklu, co również jest niewłaściwe w kontekście zadania. Z kolei 'synchro' koncentruje się na synchronizacji procesów w różnych strefach produkcji, co również nie odpowiada wymaganiom związanym z chronologicznym zestawieniem zabiegów w całości. Są to zatem podejścia, które mogą prowadzić do nieefektywności i opóźnień, co w branży odzieżowej może skutkować zwiększeniem kosztów oraz obniżeniem jakości finalnego produktu.