Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Zawód: Technik przemysłu mody
System organizacji wytwarzania odzieży, który charakteryzuje się między innymi: wyspecjalizowanymi stanowiskami pracy, ustaloną rytmicznością oraz ciągłością produkcji, to system
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Metoda potokowa organizacji produkcji odzieży charakteryzuje się wysokim stopniem specjalizacji stanowisk pracy oraz ustalonym rytmem produkcji. W tej metodzie każdy pracownik ma określoną rolę, co przyczynia się do zwiększenia efektywności i minimalizacji czasu przeznaczonego na każdą jednostkę produkcyjną. Przykładem zastosowania tej metody może być produkcja odzieży w fabrykach, gdzie linia montażowa umożliwia szybkie i płynne przejście od jednego etapu produkcji do następnego. Dzięki zastosowaniu potokowego przepływu materiałów, proces wytwarzania jest zoptymalizowany, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności oraz skrócenie czasu realizacji zamówień. W branży odzieżowej, standardy Lean Manufacturing i Six Sigma są często implementowane, aby dodatkowo poprawić efektywność produkcji potokowej. Warto również zauważyć, że metoda ta znacznie ułatwia kontrolę jakości, ponieważ każdy etap produkcji może być monitorowany i oceniany na bieżąco, co pozwala na szybką identyfikację i eliminację potencjalnych problemów.
Wybór odpowiedzi innej niż potokowa może wynikać z niepełnego zrozumienia charakterystyki różnych metod organizacji produkcji. Metoda grupowa skupia się na pracy zespołowej, gdzie pracownicy wykonują zadania w małych grupach. Choć może ona zwiększać elastyczność, nie zapewnia tak jasnej struktury i rytmu jak metoda potokowa, co w efekcie może prowadzić do wydłużenia czasu produkcji. Z kolei metoda indywidualna zakłada, że produkcja jest realizowana przez pojedyncze osoby, co ogranicza możliwości skali i efektywności. Tego typu metoda jest bardziej czasochłonna i mniej efektywna w przypadkach, gdy wymagane jest masowe wytwarzanie odzieży. Metoda masowa, mimo że zbliżona do potokowej, często odnosi się do produkcji na szeroką skalę i może nie zawsze zakładać wyspecjalizowane stanowiska, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście organizacji opartej na ustalonym rytmie i przepływowości. Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można popaść w pułapkę myślenia, że różne metody są wymienne, podczas gdy każda z nich ma swoje unikalne cechy oraz zastosowania, które mogą się różnić w zależności od kontekstu produkcji.