Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych

Włókna roślinne, takie jak bawełna czy len, nie wykazują termoplastyczności, ponieważ są naturalnymi materiałami, które nie ulegają zmiękczeniu pod wpływem ciepła. Mają także wysoką higroskopijność, co oznacza, że dobrze chłoną wilgoć i nie elektryzują się łatwo. Nie są również szczególnie podatne na mechacenie, choć np. bawełna może z czasem wykazywać pewne oznaki zużycia. Włókna sztuczne, takie jak wiskoza, są często mylone z syntetycznymi, ale różnią się składem – są produkowane z celulozy, co sprawia, że są bardziej podobne do włókien naturalnych. Wiskoza jest mniej podatna na elektryzowanie i ma dobrą zdolność do chłonięcia wilgoci, przez co nie wykazuje cech typowych dla włókien syntetycznych. Włókna zwierzęce, takie jak wełna czy jedwab, również nie są termoplastyczne i mają zdolność do pochłaniania wilgoci, co zapobiega elektryzowaniu się. Wełna może mechacić się pod wpływem tarcia, ale wynika to z jej naturalnej struktury, a nie z typowej cechy włókien syntetycznych. Włókna syntetyczne, takie jak poliester, poliamid czy akryl, są termoplastyczne, łatwo się elektryzują i mają tendencję do mechacenia, co odróżnia je od pozostałych grup włókien.