Kwalifikacja: SPC.02 - Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń
Kategorie: Surowce i dodatki Jakość i kontrola
Mleczarnia ma prawo odmówić przyjęcia mleka surowego do produkcji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Mleko surowe o rozwodnionym składzie to mleko, które zawiera zbyt dużą ilość wody, co wpływa na jego jakość i właściwości technologiczne. Zakłady mleczarskie mają obowiązek przestrzegania norm jakościowych, które określają maksymalne dopuszczalne stężenie wody w mleku. Przekroczenie tych norm skutkuje obniżeniem wartości odżywczej oraz jakości produktów mleczarskich. Mleko rozwodnione może prowadzić do poważnych problemów podczas procesów przetwórczych, takich jak fermentacja, gdzie odpowiednia zawartość stałych składników mleka, w tym białek i tłuszczy, jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości serów czy jogurtów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest kontrola jakości mleka surowego, która obejmuje zarówno analizy laboratoryjne, jak i wizualne oceny. W branży mleczarskiej stosuje się standardy, takie jak ISO 22000, które nakładają obowiązek monitorowania jakości surowców, w tym również wykrywania niepożądanych zmian w składzie mleka.
Mleko o słodkawym smaku, białej barwie lub spienione, mimo że mogą być uznawane za cechy pożądane w niektórych kontekstach, nie stanowią podstawy do odmowy przyjęcia do produkcji. Słodkawy smak mleka może być spowodowany naturalnymi procesami fermentacyjnymi lub obecnością resztek paszy, ale nie wskazuje na jego nieodpowiedniość do przetwórstwa. Barwa biała jest standardem w przypadku mleka, a jej zmiany mogą wynikać z różnych czynników, takich jak dieta zwierząt czy technologia przetwarzania. Spienienie mleka może zachodzić na skutek procesów mechanicznych, takich jak transport lub przechowywanie, co nie wpływa na jego jakość. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że zakłady mleczarskie kierują się ściśle określonymi normami jakościowymi, które dotyczą zawartości wody, tłuszczu, białka, a także mikrobiologicznych aspektów mleka. Odrzucenie mleka surowego opiera się na konkretnych analizach chemicznych i mikrobiologicznych, które mogą wykazać obecność zanieczyszczeń lub niewłaściwych proporcji składników. W praktyce, błędne wnioskowanie w oparciu o cechy sensoryczne, takie jak smak czy wygląd, może prowadzić do zaakceptowania surowca, który nie spełnia standardów, co z kolei może zagrażać zdrowiu konsumentów oraz wpływać na jakość końcowych produktów mleczarskich.