Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Gospodarka pasieczna Rośliny miododajne
Do zadrzewień pszczelarskich robinie akacjową najlepiej rozmnażać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Robinia akacjowa, zwana potocznie akacją, najlepiej rozmnaża się przez odrosty korzeniowe, bo to jest najbardziej efektywna i praktyczna metoda w naszych warunkach. Odrosty te pojawiają się naturalnie wokół starszych egzemplarzy, co ułatwia pozyskiwanie młodych sadzonek o cechach matecznych. W przeciwieństwie do siewu, gdzie sadzonki często nie powtarzają wszystkich cech rośliny matecznej, odrosty korzeniowe gwarantują identyczność genetyczną. Z mojego doświadczenia ta metoda zapewnia szybkość wzrostu i wysoką przeżywalność roślin na nowym stanowisku, co jest bardzo ważne, jeśli chodzi o zadrzewienia pszczelarskie – chodzi przecież o szybkie uzyskanie kwitnących, nektarodajnych drzew. Branżowe poradniki i praktycy leśnictwa też sugerują tę metodę jako najlepszą – zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na zachowaniu specyficznych cech odmianowych. Łatwość pobierania odrostów, minimalizacja zabiegów pielęgnacyjnych i szybkie ukorzenianie sprawiają, że ta metoda jest najczęściej spotykana w szkółkach leśnych i gospodarstwach pszczelarskich. W praktyce odrosty pobiera się wczesną wiosną lub jesienią, kiedy roślina jest w spoczynku, a ich przesadzanie rzadko kiedy sprawia większe problemy, jeśli tylko zachowa się odpowiednią ilość korzeni.
W sprawie rozmnażania robinii akacjowej jest sporo nieporozumień, które mogą wprowadzić w błąd, zwłaszcza jeśli chodzi o praktyczne zastosowanie w zadrzewieniach dla pszczół. Siew nasion, choć wydaje się naturalny, nie daje gwarancji powielenia cech pożądanych – siewki mogą różnić się miododajnością, tempem wzrostu czy odpornością na choroby. Co więcej, nasiona robinii posiadają twardą łupinę i wymagają skaryfikacji, czyli mechanicznego lub chemicznego naruszenia, by mogły wykiełkować. To dodatkowa komplikacja. Szczepienie, popularne np. w sadownictwie, przy robinii akacjowej stosuje się raczej rzadko i jest ono technicznie trudniejsze, wymaga dużego doświadczenia i nie daje tak szybkiego efektu jak rozmnażanie z odrostów korzeniowych. Sadzonki zielne również nie są najlepszym pomysłem – robinia raczej słabo ukorzenia się z zielnych fragmentów pędów, a efektywność tego sposobu jest bardzo niska, szczególnie bez użycia specjalistycznych ukorzeniaczy czy warunków szklarniowych. Z mojego punktu widzenia takie pomysły to częsty błąd wynikający z przenoszenia metod rozpowszechnionych u innych gatunków drzew czy krzewów na robinię, jednak akurat przy tym konkretnym drzewie, zwłaszcza w kontekście szybkiego zakładania zadrzewień pszczelarskich, liczy się efektywność i powtarzalność efektu. Praktyka leśna i pszczelarska potwierdza, że tylko odrosty korzeniowe pozwalają na szybkie, masowe i przewidywalne rozmnażanie robinii, przy zachowaniu wszystkich cech użytkowych istotnych dla pszczelarzy.