Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Problem odmulania dna rowów melioracyjnych często jest niedoceniany, a przez to rodzą się różne mylne przekonania co do tego, jak często należy wykonywać tę czynność. Niektórzy uważają, że wystarczy zrobić to raz na kilka lat, albo nawet co kilka miesięcy. Jednak w praktyce takie podejście prowadzi do poważnych problemów. Przeprowadzanie odmulania co kwartał jest w rzeczywistości przesadą – wiązałoby się z niepotrzebnymi kosztami i nadmiernym ingerowaniem w środowisko wodne, a także niepotrzebnym zaburzaniem ekosystemu rowu. Z mojej perspektywy takie działania są po prostu nieekonomiczne i mogą generować więcej szkód niż pożytku. Z drugiej strony, jeśli ktoś sądzi, że odmulanie wystarczy robić co 2-3 lata czy nawet co 4-5 lat, to po prostu nie docenia, jak dynamicznie te rowy zamulają się w polskich warunkach. Osady denne, szczątki roślin czy nawet drobny żwir potrafią w ciągu roku nagromadzić się do tego stopnia, że rów traci swoją przepustowość, a w efekcie zaczyna dochodzić do podtopień pól albo degradacji sąsiednich terenów. Myślę, że często wynika to z mylnego założenia, że rów to „martwy” element krajobrazu, który raz zrobiony, po prostu funkcjonuje przez lata bez ingerencji. Tymczasem rzeczywistość jest zupełnie inna – rowy są żywym systemem, w którym naturalne procesy bardzo szybko prowadzą do obniżenia ich sprawności. Standardy branżowe, takie jak instrukcje melioracyjne czy wytyczne Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej, jasno wskazują na potrzebę corocznej konserwacji, a odstępstwa od tej reguły najczęściej skutkują kosztownymi interwencjami naprawczymi. Wreszcie, zbyt rzadkie odmulanie prowadzi do rozwoju roślinności wodnej, wypłycania i powstawania miejscowych zatorów, których usunięcie jest potem bardzo trudne i drogie. Dlatego właśnie tylko regularna, coroczna konserwacja pozwala utrzymać rowy w dobrym stanie technicznym oraz zapewnić bezpieczeństwo odwodnieniowe całych obszarów rolniczych czy zurbanizowanych.