Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Rośliny miododajne Podstawy rolnictwa
Jaką barwę ma dobrej jakości siano z traw?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Dobrej jakości siano z traw powinno mieć barwę wyraźnie zielonkawą, to jest taki kolor, który świadczy przede wszystkim o odpowiednim procesie suszenia oraz zachowaniu cennych składników pokarmowych. Trawy, które zostały skoszone w optymalnym momencie – czyli wtedy, gdy są jeszcze młode, nieprzerośnięte i pełne wartości odżywczych – po prawidłowym wysuszeniu zachowują właśnie tę zielonkawą barwę. To bardzo ważne z punktu widzenia żywienia zwierząt gospodarskich, na przykład bydła czy koni, bo taki kolor wskazuje na obecność chlorofilu oraz witamin, zwłaszcza witaminy A i E. Z mojego doświadczenia wynika, że zielonkawe siano nie tylko lepiej pachnie, ale też jest chętniej zjadane przez zwierzęta, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowotność i produkcyjność. Branżowe standardy, np. zalecenia Instytutu Zootechniki, potwierdzają, że siano matowo-zielone i świeżo pachnące to najlepszy wybór, bo oprócz wartości pokarmowej ma mniejszą zawartość substancji szkodliwych, jak pleśnie czy grzyby. Jeśli podczas przechowywania siano zżółknie, zbrązowieje lub poszarzeje – to znak, że coś poszło nie tak: mogło być niedosuszone, źle przechowywane albo zaczęło się psuć. W praktyce, przy zakupie czy wytwarzaniu siana warto zwrócić uwagę właśnie na barwę – to najprostszy i najpewniejszy wskaźnik jakości.
Wybierając siano do żywienia zwierząt często popełnia się kilka typowych błędów, zwłaszcza jeśli chodzi o ocenę barwy i jej wpływu na jakość paszy. Siano o barwie brązowej, szarej czy brunatnej najczęściej powstaje w wyniku nieprawidłowego suszenia lub niewłaściwego przechowywania. Taki kolor świadczy zwykle o zbyt długim leżeniu trawy na łące, kontaktach z wilgocią lub rozpoczęciu procesów gnilnych. Brązowe i brunatne odcienie pojawiają się, gdy materiał roślinny jest przegrzany – np. kiedy zbyt grubo ułożone siano zaczyna fermentować, bo nie miało szansy dobrze wyschnąć. Szara barwa to z kolei często oznaka zapleśnienia lub wtórnego zawilgocenia, co skutkuje utratą wartości odżywczych i pojawieniem się toksyn, które są bardzo groźne dla zwierząt gospodarskich. Zdarza się, że ktoś sugeruje się barwą, bo myśli, że ciemniejsze siano jest „bardziej dojrzałe” albo „bogatsze w składniki”, ale w praktyce jest dokładnie odwrotnie – im bardziej wyblakłe lub ciemne siano, tym niższa jakość. Tak naprawdę, najlepsze siano powinno mieć kolor zielonkawy, bo to dowód, że proces suszenia przebiegał prawidłowo, roślina zachowała chlorofil, a wraz z nim cenne witaminy i białko. Mylenie dobrej jakości z ciemnymi odcieniami może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u zwierząt, od spadku apetytu po zatrucia. Moim zdaniem warto w praktyce nauczyć się rozpoznawać dobre siano „na oko” i nie ulegać złudzeniu, że każde siano nadaje się do karmienia tylko dlatego, że jest suche. Branżowe zalecenia podkreślają, że ocena wizualna siana to pierwszy, podstawowy krok przy wyborze paszy.