Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Gospodarka pasieczna Produkty pszczele Rośliny miododajne
Jaki jest zasób surowca miodowego borówki czarnej, stanowiącej 4% powierzchni 100 ha lasu i wydajności miodowej 100 kg/ha?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 400 kg jest trafna, bo opiera się na prawidłowym wyliczeniu powierzchni oraz znajomości wydajności miodowej borówki czarnej. Skoro borówka czarna zajmuje 4% z 100 ha lasu, to łatwo policzyć: 100 ha × 0,04 = 4 ha. Dalej, wydajność miodowa tego gatunku wynosi 100 kg/ha, więc 4 ha × 100 kg/ha = 400 kg. Taka metoda liczenia jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi szacowania potencjału pożytkowego dla pszczół w terenach leśnych, co jest szczególnie ważne przy planowaniu gospodarki pasiecznej. Moim zdaniem, praktyczna umiejętność takiego przeliczania przydaje się nie tylko na egzaminach, ale też, a może nawet bardziej, w codziennej pracy pszczelarza – pozwala chociażby lepiej rozplanować ustawienie uli czy przewidzieć, czy dany teren jest wystarczająco bogaty pod kątem pożytku. Branżowe standardy, np. te rekomendowane przez Instytut Ogrodnictwa czy Polskie Towarzystwo Pszczelarskie, podkreślają wagę szczegółowego monitorowania areału i znajomości wydajności miodowej roślin. Pozwala to ocenić, czy warto inwestować czas i środki w określony teren, czy lepiej poszukać miejsca z większym udziałem roślin miododajnych. Moim zdaniem wiele osób nie docenia, jak duże znaczenie mają nawet pozornie niewielkie procenty powierzchni w dużych kompleksach leśnych – dlatego warto dokładnie liczyć.
W przypadku tego pytania nietrudno się pomylić, bo operujemy procentami i przeliczaniem powierzchni na masę surowca. Wybierając np. 300 kg lub 200 kg, można dać się zwieść myśli, że 4% powierzchni lasu to bardzo mało, więc i miodu będzie niewiele. To jednak typowy błąd w szacowaniu, bo nawet te 4% z dużego areału przekładają się na spory kawałek ziemi – tutaj to aż 4 ha z 100 ha. A wydajność borówki czarnej to całkiem sporo, bo 100 kg/ha. Niektórzy mogą się też pomylić, traktując 4% jako 4 kg miodu z całego areału, a potem mnożąc przez wydajność, co jest błędne – prawidłowe liczenie polega na ustaleniu najpierw, ile hektarów przypada na daną roślinę, czyli 100 ha × 0,04 to 4 ha. Dopiero później przemnaża się to przez wydajność 100 kg/ha. Czasem spotyka się skrót myślowy, polegający na pominięciu jednego etapu kalkulacji, przez co wynik jest znacznie zaniżony. W praktyce terenowej takie błędy prowadzą do niewłaściwej oceny zasobów pożytkowych, co potem skutkuje np. niedoszacowaniem możliwości produkcyjnych pasieki. Standardy branżowe nakazują dokładność – zarówno przy ustalaniu udziału procentowego konkretnych gatunków w ekosystemie, jak i późniejszym przeliczaniu tego na potencjalny zysk miodowy. W tej sytuacji tylko poprawna sekwencja: najpierw procent powierzchni, potem przeliczenie na ha, a potem wydajność na ha – daje wiarygodny wynik. Warto zawsze zapisywać po kolei wszystkie etapy obliczeń, wtedy ryzyko takiego błędu znacznie spada. Moim zdaniem w praktyce, przy planowaniu gospodarki pasiecznej, takie drobne pomyłki w liczeniu mogą się bardzo nieprzyjemnie odbić na produkcji i rentowności pasieki.