Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Rośliny miododajne
Krzew miododajny, poprawiający bazę pożytkową, przedstawiony na ilustracji to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybrałeś tamaryszek drobnokwiatowy, co jest absolutnie trafne w kontekście krzewów miododajnych poprawiających bazę pożytkową. Tamaryszek jest bardzo ceniony przez pszczelarzy – moim zdaniem, często trochę niedoceniany, a szkoda! Kwitnie obficie na przełomie wiosny i lata, zapewniając solidny zastrzyk pożytku wtedy, gdy inne rośliny mogą już kończyć swoje kwitnienie. Jego drobne, różowe kwiaty są pełne nektaru, co przekłada się na zwiększenie produkcji miodu oraz wzmacnianie rodzin pszczelich. W praktyce wiele gospodarstw pszczelarskich i ekologicznych ogrodów zakłada tamaryszki na obrzeżach pasiek, bo są stosunkowo niewymagające, wytrzymałe na susze i dobrze znoszą cięcie. Według dobrych praktyk prowadzenia terenów zielonych, warto planować nasadzenia tak, aby przez cały sezon zapewnić owadom stały dostęp do pożytku, a tamaryszek świetnie wypełnia lukę pomiędzy kwitnieniem drzew owocowych a innymi późniejszymi gatunkami. Poza tym, jego dekoracyjność sprawia, że doskonale komponuje się w parkach, na skwerach i pasach zieleni miejskiej. Na marginesie – moim zdaniem, jak ktoś myśli poważnie o poprawie bioróżnorodności i wsparciu zapylaczy, to tamaryszek jest niemal obowiązkową pozycją w takim zestawie gatunków.
Wybór innej odpowiedzi niż tamaryszek drobnokwiatowy wynika najczęściej z mylnego rozumienia cech botanicznych i pożytkowych poszczególnych roślin. Złotokap zwyczajny, choć bywa sadzony w parkach ze względu na dekoracyjne, żółte kwiatostany, jest rośliną wysoce trującą i nie odgrywa większej roli jako baza pożytkowa dla pszczół. W praktyce jego kwiaty nie są zbyt chętnie odwiedzane przez owady zapylające, co jest potwierdzone przez wielu doświadczonych pszczelarzy – zresztą, w niektórych krajach odradza się sadzenia złotokapu tam, gdzie przebywają dzieci czy zwierzęta. Berberys pospolity natomiast, choć jest rośliną miododajną, kwitnie stosunkowo krótko, a ilość nektaru, jaką oferuje, nie jest aż tak znacząca, by realnie poprawić bazę pożytkową na większą skalę. Dodatkowo, berberys bywa rezerwuarem chorób grzybowych groźnych dla upraw zbóż, przez co nie zawsze jest zalecany do nasadzeń w otoczeniu pól. Wiciokrzew pospolity z kolei, choć efektowny i lubiany za zapach, ma kwiaty bardziej przystosowane dla owadów o długich języczkach, takich jak motyle, a jego wartość dla pszczół miodnych jest marginalna. Typowym błędem jest też utożsamianie efektownych kwiatów z wysoką miododajnością, co nie zawsze idzie w parze. Standardy doboru roślin pożytkowych zakładają przede wszystkim długi czas i obfitość kwitnienia oraz dostępność nektaru dla szerokiego spektrum zapylaczy – kryteria te najlepiej spełnia właśnie tamaryszek drobnokwiatowy. Z mojego doświadczenia wynika, że rozpoznanie i prawidłowy dobór gatunków miododajnych to klucz do sukcesu w prowadzeniu pasieki i promocji bioróżnorodności.