Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Przyglądając się opisowi, łatwo wpaść w pułapkę skojarzeń z roślinami, które także mają pewne cechy atrakcyjne dla pszczół, ale różnią się istotnie pod względem botaniki i praktyki pszczelarskiej. Niecierpka Roylego to inwazyjna roślina rosnąca głównie w rejonach górskich, jej kwiaty są różowe, a nie niebieskofioletowe, a sama roślina nie jest klasyfikowana jako najlepsza pożytkowa jednoroczna. Wrzos zwyczajny często kojarzy się z miodem, jednak jest to krzewinka, nie roślina jednoroczna, rośnie na glebach kwaśnych, a jej kwiaty są drobne i mają inny układ niż skrętki. Kocimiętka naga natomiast, choć przyciąga pszczoły i ma pewne właściwości pożytkowe, nie wytwarza tak dużych ilości nektaru, nie posiada skrętków i nie jest nazywana najlepszą roczną rośliną pożytkową. Typowym błędem, który może prowadzić do złego wyboru, jest zwracanie uwagi tylko na barwę kwiatów lub samą miododajność, bez uwzględnienia całokształtu cech – takich jak okres wegetacji, wymagania glebowe, kształt kwiatostanów czy rodzaj owłosionych pędów. W praktyce, facelia błękitna uznawana jest za wzorcową roślinę w pszczelarstwie właśnie dlatego, że łączy łatwość uprawy, wysoką wydajność miodową i elastyczność w planowaniu pożytków. Pozostałe wymienione gatunki nie spełniają tych standardów i w branży raczej traktuje się je jako uzupełniające, a nie bazowe źródło pożytku.