Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

W branży pszczelarskiej często spotykam się z myleniem produktów pochodzenia pszczelego, zwłaszcza wśród początkujących. Wosk, choć bardzo charakterystyczny dla pszczół, powstaje w zupełnie innym miejscu niż gruczoły gardzielowe – odpowiadają za niego gruczoły woskowe zlokalizowane na spodniej stronie odwłoka robotnicy. To z wosku budowane są plastry, które służą jako struktura do przechowywania miodu i wychowu czerwiu. Kit pszczeli, zwany też propolisem, jest zbierany przez pszczoły z pąków i żywic roślinnych, a potem przetwarzany przy udziale enzymów ślinowych, ale nie powstaje w gruczołach gardzielowych. W praktyce kit służy pszczołom do uszczelniania ula i dezynfekcji, a nie do karmienia larw czy królowej. Z kolei pierzga to zmieszany i przefermentowany pyłek kwiatowy, zbierany przez pszczoły w postaci obnóży, a potem umieszczany w komórkach plastrów, gdzie ulega fermentacji mlekowej – jest to po prostu wysokoenergetyczny pokarm dla rodziny pszczelej, ale nie jest ani wytwarzany, ani wydzielany przez gruczoły gardzielowe. Typowym błędem, który często obserwuję podczas zajęć, jest założenie, że wszystkie produkty pszczele powstają w ciele pszczoły – to nieprawda. Tylko mleczko pszczele jest wydzielane stricte przez gruczoły gardzielowe, i to tylko przez młode robotnice. Pozostałe substancje są albo efektem zbierania i modyfikacji pokarmu z zewnątrz, albo produkowane przez inne grupy gruczołów. Moim zdaniem znajomość tych szczegółów jest kluczowa dla każdego, kto poważnie myśli o pracy w pasiece – bo sposób pozyskania, przechowywania i wykorzystywania tych produktów jest bardzo różny i związany z ich pochodzeniem. Należy pamiętać, że mylenie tych pojęć prowadzi często do błędów zarówno w praktyce pszczelarskiej, jak i w ocenie jakości produktów na rynku.