Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Często można spotkać się z przekonaniem, że dodanie nadstawek wypełnionych miodem czy usunięcie kraty odgrodowej wystarczy, by zapewnić pszczołom komfort podczas transportu – niestety to są bardziej rozwiązania doraźne lub odnoszące się do zupełnie innych problemów. Dodanie korpusu z plastrami pełnymi miodu zwiększa ilość zapasów, ale nie rozwiązuje problemu wentylacji. W rzeczywistości, miód dodatkowo ogranicza przepływ powietrza przez ul i zwiększa wagę transportowanego sprzętu, co bywa wręcz niepraktyczne. Podobnie, usunięcie kraty odgrodowej co prawda pozwala matce przemieszczać się po całym ulu, jednak nie poprawia w żaden sposób cyrkulacji powietrza ani nie zwiększa realnej przestrzeni wentylacyjnej. Powoduje też niepotrzebny chaos w gnieździe, a matka może zacząć czerwić w miejscach, które nie są do tego przewidziane. Często zresztą ludzie sugerują takie rozwiązania, bo wydaje im się, że jakikolwiek „ruch w ulu” pozytywnie wpłynie na komfort pszczół, ale to błąd logiczny. Dostawianie pustych plastrów ponad powałkę również nie przynosi zamierzonego efektu, bo powałka oddziela je od pszczół i nie poprawia wentylacji w gnieździe. Typowym błędem jest mylenie przestrzeni magazynowej z przestrzenią wentylacyjną – podczas transportu najważniejsze jest, by pszczoły miały gdzie się rozproszyć i żeby powietrze mogło swobodnie krążyć w całym ulu. Bezpośrednie dostawienie pustych plastrów pod powałkę daje im tę możliwość. Z mojego doświadczenia wynika, że takie błędne podejście bierze się głównie z niewiedzy albo z mieszania metod stosowanych podczas intensywnych pożytków z tymi, które są dedykowane stricte do transportu rodzin. W praktyce tylko zwiększenie przestrzeni przeznaczonej do wentylacji i rozpraszania się pszczół daje realne efekty, co potwierdza zarówno literatura branżowa, jak i doświadczenia praktyków.