Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że słodyszek rzepakowy żeruje na liściach, łodygach czy nawet w nasionach. To błąd, który może wynikać z porównywania tego szkodnika z innymi insektami żerującymi na rzepaku, np. chowaczami czy pryszczarkiem kapustnikiem. W rzeczywistości słodyszek specjalizuje się w atakowaniu pąków kwiatowych. Wybiera je dlatego, że są miękkie i bogate w składniki odżywcze, a dodatkowo chronią larwy przed niekorzystnymi warunkami zewnętrznymi. Jeśli założyć, że słodyszek żeruje w nasionach, można by pomylić jego biologię z takimi szkodnikami jak pryszczarek kapustnik czy tantniś krzyżowiaczek, które rzeczywiście uszkadzają łuszczyny lub nasiona. Natomiast na liściach rzepaku żerują zupełnie inne gatunki, na przykład pchełki czy gnatarz rzepakowiec, ale słodyszek z reguły nie interesuje się tą częścią rośliny. Podobna sytuacja dotyczy łodygi – niektóre chrząszcze, jak chowacz brukwiaczek, mogą uszkadzać łodygi, lecz słodyszek nie wykazuje takiego zachowania. W praktyce, jeżeli ktoś skupi się na monitorowaniu tylko liści lub nasion, przeoczy realne zagrożenie w fazie pąkowania, kiedy interwencja jest najważniejsza. Standardy integrowanej ochrony roślin kładą nacisk na precyzyjną identyfikację szkodnika i jego strefy żerowania – tylko wtedy decyzja o ochronie chemicznej będzie uzasadniona i skuteczna. Moim zdaniem, nierozpoznanie właściwego miejsca żerowania słodyszka prowadzi do strat ekonomicznych z jednej strony, a z drugiej – do niepotrzebnego stosowania środków ochrony, gdy nie jest to wskazane.