Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Gospodarka pasieczna Rośliny miododajne
W jakim okresie sezonu wegetacyjnego kwitnie roślina pokazana na ilustracji?

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybrałeś odpowiedź zgodną z rzeczywistością – ta roślina, czyli wierzba (najczęściej chodzi tutaj o wierzbę iwa), kwitnie we wczesnowiosennym okresie sezonu wegetacyjnego. W praktyce oznacza to, że jej kwiaty pojawiają się już, gdy tylko temperatury zaczną rosnąć, często nawet w marcu, zanim rozwiną się liście na większości drzew liściastych. To ważne zjawisko w przyrodzie, bo właśnie wierzba jest jednym z pierwszych, kluczowych źródeł pyłku i nektaru dla pszczół oraz innych zapylaczy po zimie – praktyka pokazuje, że w pasiekach mocno docenia się obecność tych roślin w okolicy, zwłaszcza na przedwiośniu. Standardy branżowe w sadownictwie czy pszczelarstwie często wskazują wręcz na konieczność ochrony stanowisk wierzb, bo wspierają one bioróżnorodność. Z mojego doświadczenia wynika, że obserwacja fenologii kwitnienia wierzb pomaga też ogrodnikom w prognozowaniu startu innych ważnych zjawisk, np. początku sezonu prac polowych. Przy okazji, warto wiedzieć, że wierzby są klasyfikowane jako tzw. rośliny wskaźnikowe dla wczesnych faz wegetacji. To wszystko czyni tę odpowiedź najbardziej trafną i praktyczną.
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wybór innego okresu niż wczesnowiosenny świadczy o niepełnej znajomości fenologii rodzimych roślin drzewiastych, takich jak wierzba. Późnowiosenne kwitnienie jest raczej domeną krzewów i drzew, które muszą najpierw zbudować liście i zgromadzić więcej energii, zanim rozpoczną intensywne kwitnienie – przykładem mogą być czereśnie czy jabłonie. Letnie kwitnienie natomiast charakteryzuje wiele bylin i częściowo również roślin jednorocznych, które osiągają szczyt rozwoju w cieplejszych miesiącach, kiedy dni są dłuższe, a aktywność zapylaczy jest największa. Jesienne kwitnienie jest natomiast niezwykle rzadkie wśród rodzimych gatunków drzew i krzewów, właściwie dotyczy tylko kilku specyficznych taksonów albo przypadków wtórnego kwitnienia spowodowanego anomaliami pogodowymi. Typowym błędem jest utożsamianie puchatych kwiatostanów wierzb z gatunkami rozwijającymi się latem, prawdopodobnie przez mylący, intensywny kolor pyłku. W rzeczywistości kluczem jest tu adaptacja do zapylania przez wiatr i owady w czasie, gdy konkurencja o zapylacze jest jeszcze niewielka – a to właśnie cechuje wczesnowiosenne kwitnienie. Branżowo, ta wiedza przydaje się w sadownictwie, pszczelarstwie czy planowaniu terenów zielonych, gdzie umiejętne dobieranie gatunków pod kątem terminu kwitnienia wpływa na ciągłość pożytków dla owadów zapylających. Pomijanie tych niuansów prowadzi do nietrafnych decyzji w praktyce ogrodniczej i krajobrazowej.