Kwalifikacja: ROL.09 - Organizacja i nadzorowanie produkcji pszczelarskiej

Bardzo często przy obliczaniu liczby ulików weselnych na trutowisku pojawia się błąd polegający na przeszacowaniu lub niedoszacowaniu wydajności rodzin ojcowskich. Założenie, że jedna rodzina ojcowska może obsłużyć więcej niż 100 ulików weselnych (np. 900 lub 600) prowadzi do poważnych problemów praktycznych. Trutnie z jednej rodziny mają ograniczoną zdolność do unasienniania matek – zarówno ze względu na liczbę, jak i jakość. Zbyt duża liczba ulików na jedną rodzinę powoduje, że matki mogą nie zostać w pełni unasiennione albo unasiennienie będzie niekompletne, co bezpośrednio przekłada się na wydajność i zdrowotność przyszłych rodzin pszczelich. Z drugiej strony, zakładanie zbyt małej liczby ulików (np. 400) na daną liczbę rodzin ojcowskich nie wykorzystuje w pełni potencjału trutni, przez co marnuje się możliwość efektywnego unasienniania. W pszczelarstwie zawodowym przyjmuje się standardową relację: 1 silna rodzina ojcowska (z dwoma-trzema plastrami czerwiu trutowego przez cały sezon) na 100 ulików weselnych Zandera. Przekroczenie tej proporcji w którąkolwiek stronę nie jest zgodne z dobrą praktyką branżową. Często powodem takich błędów jest założenie, że każdy ul produkcyjny to automatycznie rodzina ojcowska albo przecenianie możliwości rodzin z mniejszą ilością czerwiu trutowego. Moim zdaniem, ucząc się do egzaminów czy praktykując w pasiece, warto zawsze wracać do podstawowych norm i nie próbować iść na skróty, bo skutki mogą być kosztowne – zarówno finansowo, jak i pod względem biologicznym. Dla trutowiska z 8 rodzinami ojcowskimi poprawna liczba ulików to właśnie 800, co pozwala zapewnić optymalne warunki unasienniania i utrzymać wysoką jakość matek pszczelich.