Kwalifikacja: ROL.09 - Organizacja i nadzorowanie produkcji pszczelarskiej

Wybór temperatury i wilgotności niższej lub wyższej niż zalecana przez branżowe standardy to jeden z najczęstszych błędów początkujących pszczelarzy. Część osób zakłada, że wystarczy po prostu „ciepło” i „w miarę wilgotno”, a przecież larwy pszczół są bardzo wrażliwe na wahania tych parametrów. Przy temperaturze 18-20°C nawet przy dobrym poziomie wilgotności larwy rozwijają się wolniej, mogą łapać mikrourazy, a to potem wychodzi np. słabszymi matkami czy większą śmiertelnością. Z kolei 20-27°C brzmi nieźle, ale jeśli wilgotność spadnie do 60%, to ryzykujesz przesuszenie larw – sam widziałem, jak taki drobiazg potrafi zepsuć całą partię wychowu. Wilgotność 60% to raczej minimum do przechowywania miodu niż pracy z larwami, które szybko tracą wodę. Pomyłka polega też często na przekładaniu warunków z innych etapów gospodarki pasiecznej (np. zimowli czy magazynowania sprzętu) na pracę z larwami – a to zupełnie inne wymagania. Wilgotność 70% i temperatura 22-27°C nie są przypadkowe – to wynik lat doświadczeń i obserwacji najlepszych hodowców matek. Trzymanie się innych zakresów kończy się często stratami, których można było uniknąć. Czasami wynika to też z braku odpowiedniego sprzętu do kontroli parametrów w pomieszczeniu, ale moim zdaniem, nawet najprostszy termohigrometr wystarczy, żeby uniknąć błędów. W skrócie – każde odstępstwo od zalecanego przedziału to niepotrzebne ryzyko, którego łatwo uniknąć, stosując sprawdzone wartości.