Kwalifikacja: ROL.09 - Organizacja i nadzorowanie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Technik pszczelarz
Kategorie: Gospodarka pasieczna Chów i hodowla pszczół
Na rysunku przedstawiono zabieg, który wykorzystuje się przy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
To jest klasyczny przykład zabiegu zwanego zamianą korpusów w ulu wielokorpusowym, który służy właśnie przyspieszaniu rozwoju rodziny pszczelej. W praktyce wygląda to tak: na wiosnę, gdy czerw obejmuje już znaczną część plastrów w dolnym korpusie (tam, gdzie matka intensywnie czerwi), pszczelarz zamienia miejscami górny i dolny korpus. Dzięki temu matka zyskuje więcej miejsca na czerwienie, a pszczoły szybciej zagospodarowują puste plastry – wykorzystują świeże, ciepłe powietrze unoszące się z dołu, co stymuluje rodzinę do intensywniejszego rozwoju. Z mojego doświadczenia wynika, że ten zabieg jest szczególnie skuteczny w gospodarce na pożytkach wczesnych, np. rzepaku. Branżowe standardy zalecają wykonywanie tej czynności, gdy pogoda jest już stabilna, a liczba pszczół wystarczająca do ogrzania całego gniazda. Warto pamiętać, że nie chodzi tu o samo mechaniczne przenoszenie ramek, ale o świadome zarządzanie rozmieszczeniem czerwiu i zapasów. Dobre praktyki podkreślają, że zamiana korpusów nie powinna być wykonywana zbyt wcześnie, żeby nie wychłodzić czerwiu. Zabieg ten znakomicie pobudza rodzinę do rozwoju, co jest szczególnie ważne przed głównym sezonem pożytkowym.
W tej sytuacji można łatwo pomylić funkcje prezentowanego zabiegu, bo różne manipulacje ramkami mają w pszczelarstwie różne zastosowania. Utworzenie miodni polega na dodaniu korpusu z pustymi plastrami lub węzą nad gniazdem, aby pszczoły mogły tam znosić miód, jednak w prezentowanym układzie nie ma klasycznego rozdzielenia gniazda od miodni – tu ramki z czerwiem są przemieszczane, a nie dodawane nowe przestrzenie na miód. W przypadku połączenia rodzin pszczelich stosuje się często metodę gazety czy specjalne przekładki, a nie zamianę miejsc korpusów – tu nie ma przesłanek wskazujących na taką operację, gdyż nie dochodzi do zlania dwóch niezależnych rodzin. Natomiast poszerzenie gniazda polega zazwyczaj na dodaniu ramek z węzą lub pustymi plastrami w obrębie tego samego korpusu, co zapewnia miejsce dla czerwienia matki i składowania zapasów, ale nie wiąże się z przenoszeniem całych korpusów. Typowym błędem jest utożsamianie każdego przestawiania ramek z poszerzaniem gniazda, a to przecież tylko jedno z narzędzi zarządzania rodziną. Właściwe zrozumienie intencji zabiegu – czyli mobilizacja pszczół do szybszego rozwoju przez zmianę układu czerwiu i zapasów – jest tutaj kluczowe. Wielu początkujących pszczelarzy myli te procedury, bo nie analizują dokładnie, jak dany układ ramek wpływa na tempo rozwoju rodziny. Warto zawsze patrzeć na cały kontekst gospodarki pasiecznej i kierować się sprawdzonymi zasadami branżowymi.