Kwalifikacja: ROL.09 - Organizacja i nadzorowanie produkcji pszczelarskiej

W temacie nadstawek styropianowych często pojawiają się mylne przekonania co do ich zastosowania w różnych rodzajach produktów pszczelich. Niektórzy zakładają, że skoro styropian jest powszechnie stosowany w nowoczesnych ulach, to sprawdzi się w każdej sytuacji. To jednak nie do końca prawda, zwłaszcza jeśli chodzi o produkcję miodu ekologicznego. Normy dotyczące produkcji ekologicznej są znacznie bardziej restrykcyjne niż w przypadku zwykłej gospodarki pasiecznej. Chcąc uzyskać certyfikat ekologiczny, pszczelarz musi wykazać, że każdy element mający kontakt z pszczołami i produktami, w tym nadstawki, są wykonane wyłącznie z materiałów naturalnych, jak drewno. Styropian, choć praktyczny i popularny przy pozyskiwaniu innych produktów, nie spełnia tych kryteriów, bo może potencjalnie oddziaływać chemicznie na miód czy nawet na same pszczoły. Często spotykam się też z opiniami, że do pozyskiwania kitu pszczelego, mleczka pszczelego czy jadu pszczelego materiał nadstawki nie ma większego znaczenia – to uproszczenie. W tych przypadkach nie istnieje aż tak ścisłe ograniczenie materiałowe jak przy miodzie ekologicznym, choć oczywiście nadal zaleca się stosowanie materiałów bezpiecznych i neutralnych dla pszczół i produktów. Typowym błędem myślowym jest też przekonanie, że skoro styropian jest dopuszczony dla zwykłych pasiek, to automatycznie można go użyć do ekologii – niestety, tu wchodzi w grę zupełnie inny poziom wymagań i lepiej nie ryzykować utraty certyfikacji przez taki szczegół. W praktyce, produkcja miodu ekologicznego wymaga znacznie większej uwagi do detali i zgodności z normami, a styropianowe nadstawki są po prostu nieakceptowalne w tej kategorii.