Zawód: Technik pszczelarz
Kategorie: Gospodarka pasieczna Ekonomia i organizacja produkcji
W czasie głównego przeglądu jesiennego pszczelarz stwierdził w swoich 10 rodzinach średnio po 2 kg miodu.
Odpowiedź z 40 kg cukru jest prawidłowa, bo wynika bezpośrednio z obliczeń zapotrzebowania rodzin pszczelich na żelazny zapas pokarmu. Standardowo, każda rodzina powinna mieć na zimę około 8–10 kg zapasów pokarmu, najlepiej w postaci miodu, ale często uzupełnia się je syropem cukrowym, zwłaszcza po miodobraniu. W tym przypadku pszczelarz podczas przeglądu stwierdził, że w każdej rodzinie jest tylko po 2 kg miodu, czyli brakuje po 6–8 kg do minimum. Dla 10 rodzin daje to razem od 60 kg do nawet 80 kg potrzebnego pokarmu. Jednak w praktyce, stosując syrop cukrowy w proporcji 3:2 (czyli 3 części cukru na 2 części wody), pszczoły z 40 kg cukru wytworzą mniej więcej 60 kg pokarmu, bo trochę masy syropu odparuje i zostanie zużyte na przetworzenie. Syrop 3:2 dobrze się sprawdza, bo jest dosyć gęsty i pszczoły łatwo mogą go przerobić i zasklepić, a to kluczowe przed zimowlą. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie właśnie tej proporcji najlepiej odpowiada wymaganiom rodzin pszczelich w naszym klimacie, bo zbyt rzadki syrop to tylko niepotrzebne zawilgocenie ula. Moim zdaniem warto pamiętać, że uzupełnianie zapasu na zimę cukrem to nie tylko liczby – ważne, żeby ten pokarm był podany odpowiednio wcześnie (koniec sierpnia – początek września), żeby pszczoły zdążyły wszystko przerobić. Zawsze lepiej policzyć z lekkim zapasem, ale nie przesadzać, bo przekarmienie powoduje inne problemy, np. nadmierne zaśmiecenie plastrów. Ogólnie rzecz biorąc, 40 kg cukru to najrozsądniejszy wybór w tej sytuacji, zgodnie z praktyką nowoczesnego pszczelarstwa.