Wybór daty 31 grudnia 2022 r. jako terminu przechowywania faktury za zakupiony środek trwały amortyzowany jednorazowo jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, przedsiębiorcy są zobowiązani do przechowywania dokumentów potwierdzających dokonanie transakcji przez okres 5 lat od końca roku, w którym dokonano zakupu. W przypadku, gdy środek trwały został nabyty 31 marca 2016 r., okres 5-letni kończy się 31 grudnia 2021 r. Jednakże, ze względu na jednorazową amortyzację, termin przechowywania dokumentów związany z tym środkiem trwałym przedłuża się do końca roku, w którym zakończono jego amortyzację, co w tym przypadku oznacza 31 grudnia 2022 r. Przykładowo, w sytuacji, gdy firma planuje audyt lub kontrolę podatkową, posiadanie kompletnych dokumentów przez wymagany czas może mieć kluczowe znaczenie dla uniknięcia nieprzyjemności związanych z naliczeniem dodatkowych podatków lub kar.
Wybór daty 31 marca 2021 r. jako terminu przechowywania faktury za zakupiony środek trwały amortyzowany jednorazowo jest nieprawidłowy z kilku powodów. Przede wszystkim, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, dokumenty dotyczące transakcji związanych z nabyciem środków trwałych powinny być przechowywane przez co najmniej 5 lat od końca roku, w którym dokonano zakupu. W tym przypadku, zakup miał miejsce 31 marca 2016 r., co oznacza, że standardowy termin przechowywania kończy się dopiero 31 grudnia 2021 r. Rekomendowane procedury w zakresie przechowywania dokumentów nakładają na przedsiębiorców obowiązek trzymania dokumentów przez pełen okres amortyzacji, a w przypadku jednorazowej amortyzacji, terminy te się wydłużają. Niektórzy przedsiębiorcy mogą błędnie zakładać, że okres pięcioletni zaczyna się od daty zakupu, co prowadzi do mylnego wniosku, że dokumenty można zniszczyć po upływie 5 lat od tej daty. W rzeczywistości, dla prawidłowego zarządzania dokumentacją i minimalizowania ryzyka prawnych konsekwencji, kluczowe jest zrozumienie, że okres przechowywania kończy się z końcem roku, w którym zakończono amortyzację danego środka trwałego. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentami i zapewnienia zgodności z przepisami prawa.