Wartość bilansowa środka trwałego obliczana jest jako różnica pomiędzy wartością początkową a dotychczasowym umorzeniem. W tym przypadku mamy do czynienia z środkiem trwałym o wartości początkowej 15 000,00 zł oraz dotychczasowym umorzeniem wynoszącym 10 000,00 zł. Stąd wartość bilansowa wynosi: 15 000,00 zł - 10 000,00 zł = 5 000,00 zł. Taki sposób obliczania wartości bilansowej jest zgodny z ustawą o rachunkowości oraz standardami międzynarodowymi, które nakładają obowiązek ujmowania środków trwałych na podstawie ich wartości historycznej, pomniejszonej o dotychczasowe umorzenia. W praktyce, znajomość wartości bilansowej jest kluczowa dla analizy finansowej, oceny rentowności inwestycji oraz planowania przyszłych wydatków na utrzymanie i modernizację aktywów. Warto także zauważyć, że w przypadku sprzedaży lub likwidacji środka trwałego, jego wartość bilansowa będzie miała wpływ na ustalenie wyniku finansowego przedsiębiorstwa w danym okresie rozrachunkowym.
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wartości 20 000,00 zł, 10 000,00 zł oraz 15 000,00 zł nie odzwierciedlają prawidłowego podejścia do obliczania wartości bilansowej środka trwałego. Wartość bilansowa to wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe umorzenie. W przypadku wartości 20 000,00 zł, błędne rozumienie polega na nieuwzględnieniu umorzenia, co prowadzi do zawyżenia wartości bilansowej. Odpowiedź 10 000,00 zł przedstawia wartość dotychczasowego umorzenia jako wartość bilansową, co jest fundamentalnym błędem. Odpowiedź 15 000,00 zł to wartość początkowa środka trwałego, która również nie uwzględnia umorzenia. Wartość bilansowa powinna odzwierciedlać rzeczywistą wartość netto aktywu po uwzględnieniu amortyzacji, co jest istotne dla rzetelności sprawozdań finansowych. Pominięcie umorzenia w obliczeniach prowadzi do nieprawidłowej oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co może skutkować błędnymi decyzjami inwestycyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że umorzenie, jako proces rozłożony w czasie, ma na celu systematyczne odzwierciedlenie zużycia środka trwałego, a odpowiednie podejście do jego analizy jest podstawą dobrych praktyk w rachunkowości.