Grunty i środki trwałe, do których dostęp jest znacznie utrudniony podlegają inwentaryzacji drogą
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji ich realnej wartości jest prawidłowa, ponieważ jest to kluczowy proces w inwentaryzacji gruntów i środków trwałych, zwłaszcza gdy dostęp do tych zasobów jest utrudniony. Praktyka ta polega na zestawieniu zapisów księgowych z dokumentacją potwierdzającą rzeczywisty stan aktywów, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości. Weryfikacja realnej wartości aktywów pozwala na identyfikację ewentualnych rozbieżności, które mogą wynikać z błędów w księgowości lub nieaktualnych danych. Dodatkowo, takie podejście minimalizuje ryzyko oszustw oraz nieścisłości, co jest szczególnie istotne w przypadku gruntów i środków trwałych, które często mają znaczne wartości. Przykładem może być sytuacja, w której firma posiada działkę, do której nie ma łatwego dostępu. Wówczas, aby potwierdzić wartość tej działki, konieczne jest zebranie wszystkich dokumentów, takich jak akty notarialne, umowy dzierżawy oraz oceny rzeczoznawcy, co wspiera rzetelność sprawozdań finansowych.
Odpowiedzi takie jak potwierdzenie salda przez kontrahentów, ustalenie stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych czy spis z natury nie są odpowiednie w kontekście inwentaryzacji gruntów i środków trwałych. Potwierdzenie salda przez kontrahentów może być użyteczne, ale dotyczy głównie zobowiązań i należności, a nie aktywów trwałych, które wymagają szczegółowej analizy dokumentacji. Ustalenie stanu na podstawie ksiąg rachunkowych jest jedynie teoretycznym podejściem, które nie uwzględnia realnych warunków posiadania aktywów. Natomiast spis z natury, chociaż przydatny dla niektórych typów aktywów, takich jak materiały czy zapasy, w przypadku gruntów i środków trwałych jest mniej efektywny, zwłaszcza gdy dostęp do nich jest ograniczony. W praktyce powinno się dążyć do weryfikacji rzeczywistego stanu aktywów poprzez dokumentację, co pozwala na dokładne określenie wartości i stanu technicznego. Wybór niewłaściwych metod w inwentaryzacji może prowadzić do poważnych błędów w bilansie oraz zafałszowania obrazu finansowego przedsiębiorstwa, co jest niezgodne z zasadami rzetelności i przejrzystości finansowej.