Jednostka gospodarcza ewidencjonuje koszty tylko w układzie funkcjonalnym. Operację gospodarczą "LP - wynagrodzenie brutto kierownika wydziału produkcyjnego" należy zaksięgować na kontach
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi "Dt 'Koszty wydziałowe', Ct 'Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń'" jest poprawny, ponieważ wynagrodzenie brutto kierownika wydziału produkcyjnego powinno być ujmowane jako koszt wydziałowy, który jest bezpośrednio związany z działalnością produkcyjną. W systemie ewidencji kosztów w układzie funkcjonalnym, koszty są klasyfikowane według ich funkcji w przedsiębiorstwie, co oznacza, że wynagrodzenia pracowników produkcyjnych są zaliczane do kosztów produkcji. Poprawne zaksięgowanie tego zdarzenia gospodarczo-finansowego wpływa na rzetelne przedstawienie kosztów działalności operacyjnej w sprawozdaniach finansowych. Aby lepiej zrozumieć tę koncepcję, warto zwrócić uwagę na praktykę księgowania wynagrodzeń w przedsiębiorstwach produkcyjnych, gdzie wszystkim kosztom przypisywane są odpowiednie konta, co ułatwia późniejsze analizy finansowe oraz podejmowanie decyzji zarządzających. W kontekście standardów rachunkowości, zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) i Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR) podkreśla znaczenie prawidłowego klasyfikowania kosztów dla transparentności finansowej.
Wybór odpowiedzi związanych z ewidencjonowaniem wynagrodzeń jako "Dt 'Wynagrodzenia'" lub "Dt 'Koszty zarządu'" jest niewłaściwy, ponieważ nie uwzględnia specyfiki klasyfikacji kosztów w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Wynagrodzenia pracowników, którzy są bezpośrednio zaangażowani w proces produkcji, co dotyczy kierownika wydziału produkcyjnego, powinny być klasyfikowane jako koszty wydziałowe, a nie ogólne koszty zarządu. Klasyfikacja wynagrodzeń do kosztów ogólnych prowadzi do zniekształcenia obrazu rzeczywistych kosztów produkcji, co może skutkować błędnymi decyzjami zarządczymi. Z kolei zarejestrowanie wynagrodzenia jako "Dt 'Rozliczenie kosztów'" jest mylne, ponieważ to konto służy do ewidencjonowania różnic między kosztami a przychodami, a nie do bezpośredniego przypisywania wynagrodzeń. Podstawowym błędem w rozumieniu ewidencji kosztów jest pomijanie istotnej różnicy między kosztami produkcji a kosztami ogólnymi, co skutkuje nieprawidłowym klasyfikowaniem zdarzeń gospodarczych. W praktyce, nieprawidłowe zaksięgowanie takich operacji wprowadza zamieszanie w raportowaniu finansowym i może wpływać na decyzje dotyczące alokacji zasobów czy oceny rentowności poszczególnych działów produkcyjnych.