Odpowiedź 175 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć kwotę limitu na pokrycie niedoborów, należy zastosować wzór, w którym sprzedaż w okresie między inwentaryzacjami zostaje pomnożona przez procentową granicę ubytków naturalnych. W tym przypadku, mamy 350 000 zł sprzedaży i 0,05% granicy ubytków. Przekształcając procent na wartość dziesiętną, otrzymujemy 0,0005. Następnie, mnożymy 350 000 zł przez 0,0005, co daje nam 175 zł. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zapasami i księgowości, ponieważ pozwala na monitorowanie i kontrolowanie ewentualnych strat, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej firmy. Tego rodzaju kalkulacje są często wykorzystywane w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne określenie limitów na pokrycie niedoborów jest niezbędne do utrzymania rentowności i płynności finansowej.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 17 500 zł, 157 zł czy 1 570 zł, oparty jest na błędnym zrozumieniu obliczeń związanych z ubytkami naturalnymi. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 17 500 zł, osoba mogła pomnożyć 350 000 zł przez 0,05, zamiast przeliczyć procent na wartość dziesiętną. To klasyczny błąd związany z obliczeniami procentowymi, który jest dość powszechny w praktyce biznesowej. Z kolei odpowiedzi 157 zł i 1 570 zł mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia wartości procentowej lub błędnego zastosowania formuły. W takich sytuacjach można również zauważyć, że niektórzy użytkownicy mogą nie uwzględniać kontekstu, w jakim obliczane są straty, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że granica ubytków naturalnych jest wyrażana w procentach, co należy przeliczyć na wartość dziesiętną przed dalszymi obliczeniami. Tego rodzaju błędy wskazują na potrzebę większej staranności w analizie danych finansowych oraz znajomości zasad matematyki procentowej, które są kluczowe dla podejmowania trafnych decyzji biznesowych.