Kapitały własne jednostki gospodarczej wyceniane są na dzień bilansowy według wartości nominalnej, co oznacza, że odzwierciedlają one wartość, która została zadeklarowana w dokumentach finansowych, niezależnie od ich aktualnej wartości rynkowej. Wartość nominalna to suma, którą właściciele włożyli w firmę, przeliczana na jednostki walutowe, co jest kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli firma wyemitowała akcje o wartości nominalnej 10 zł, to ta kwota odzwierciedla wartość kapitału własnego w bilansie. W praktyce, wycena kapitałów własnych według wartości nominalnej jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zalecają, aby kapitał został przedstawiony w wartości, po jakiej został wniesiony, co daje pełniejszy obraz sytuacji finansowej jednostki. Wartość nominalna jest istotna w kontekście rozliczeń kapitałowych i podejmowania decyzji inwestycyjnych, ponieważ pozwala na zrozumienie rzeczywistego wkładu właścicieli w działalność przedsiębiorstwa.
Wybór szacunkowej, godziwej lub rynkowej wartości kapitałów własnych może prowadzić do poważnych błędów w analizie finansowej jednostki. Wartość szacunkowa jest często zbyt subiektywna, zależna od osądów analityków, co może wprowadzać niepewność. Szacowanie wartości kapitałów własnych nie zapewnia jednolitego podejścia, co może skutkować różnicami w interpretacji wyników finansowych przez różnych interesariuszy. Z kolei wycena godziwa, chociaż uznawana za bardziej adekwatną w niektórych kontekstach, nie jest odpowiednia do celów wyceny kapitałów własnych w bilansie, ponieważ opiera się na bieżących warunkach rynkowych, które mogą być zmienne i nieodzwierciedlają rzeczywistego wkładu kapitałowego. Wreszcie, wartość rynkowa, opierająca się na bieżących cenach rynkowych aktywów, również nie może być zastosowana do kapitałów własnych, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistej struktury kapitałowej i wkładów właścicieli. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla dokładnej analizy finansowej, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków w ocenie kondycji finansowej jednostki.