Kapitały własne w bilansie ujmowane są według wartości nominalnej, co oznacza, że są prezentowane w wysokości, która została zadeklarowana w dokumentach korporacyjnych i zgodnie z zapisami w księgach rachunkowych. Wartość nominalna odnosi się do wartości, którą akcje lub inne instrumenty finansowe miały w chwili ich emisji. Przykład zastosowania tej zasady możemy obserwować w przypadku spółek akcyjnych, gdzie kapitał zakładowy odzwierciedla wartość nominalną akcji. W praktyce, jeśli spółka wyemitowała 1000 akcji o wartości nominalnej 10 zł każda, jej kapitał zakładowy wynosi 10 000 zł. Ujmowanie kapitałów własnych według wartości nominalnej jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają znaczenie rzetelności i przejrzystości w raportowaniu finansowym. Właściwe ujmowanie kapitałów własnych według wartości nominalnej pozwala na lepsze zrozumienie struktury finansowej przedsiębiorstwa oraz ułatwia analizę jego stabilności finansowej.
Ujmowanie kapitałów własnych w bilansie według wartości początkowej, godziwej czy rynkowej wprowadza istotne nieporozumienia dotyczące zasadności i dokładności sprawozdawczości finansowej. Wartość początkowa odnosi się do kosztów poniesionych na nabycie aktywów, co nie jest odpowiednie dla kapitałów własnych, ponieważ te nie są nabywane w tradycyjny sposób, lecz generowane poprzez emisję akcji. Ujmowanie kapitałów własnych według wartości godziwej może prowadzić do niestabilności w raportach finansowych, gdyż wartość godziwa jest zmienna i zależy od aktualnych warunków rynkowych, co może zniekształcać rzeczywisty obraz kapitału spółki. Wartość rynkowa, która również może się zmieniać, nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, a bardziej spekulacyjny aspekt jego wyceny. Te podejścia mogą prowadzić do uzyskiwania wprowadzających w błąd informacji, co jest niezgodne z zasadami rzetelności i przejrzystości określonymi przez standardy rachunkowości. Kluczowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że zmienne wartości rynkowe i godziwe są lepszym odzwierciedleniem rzeczywistej wartości kapitałów własnych, podczas gdy normy rachunkowości preferują stabilność i przewidywalność, jakie oferuje wartość nominalna.