Kapitały własne (z wyjątkiem akcji i udziałów własnych) wycenia się na dzień bilansowy według wartości nominalnej, co oznacza, że są one ujmowane w księgach rachunkowych po wartości, za którą zostały pierwotnie emitowane. Wartość nominalna jest kluczowym elementem w obliczeniach finansowych, ponieważ odzwierciedla pierwotny wkład właścicieli w kapitały własne spółki. Dla przykładu, jeśli spółka wyemitowała 1,000 akcji o wartości nominalnej 10 zł każda, całkowita wartość kapitału własnego wynosi 10,000 zł. Wartość ta nie zmienia się w wyniku fluktuacji rynkowych, co sprawia, że jest stabilnym punktem odniesienia w analizie finansowej. W praktyce, stosowanie wartości nominalnej wspomaga zarządzających w ocenie struktury kapitałowej firmy oraz podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Dodatkowo, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFS), wartość nominalna stanowi fundamentalny element w ustalaniu wysokości kapitału podstawowego oraz w analizie możliwości wypłaty dywidend.
Wybór wartości rynkowej jako metody wyceny kapitałów własnych prowadzi do kilku istotnych nieporozumień. Wartość rynkowa odnosi się do ceny, po jakiej dany instrument finansowy może zostać kupiony lub sprzedany na rynku, co może być znacząco różne od wartości nominalnej. Takie podejście wprowadza dużą zmienność w raportowaniu finansowym, co może wprowadzać w błąd użytkowników sprawozdań, takich jak inwestorzy czy analitycy. Wartość początkowa, będąca kolejną z rozważanych opcji, odnosi się do kosztu nabycia lub wartości aktywów w chwili ich zakupu, co również nie jest odpowiednią metodą dla kapitałów własnych, ponieważ nie uwzględnia zysku czy strat, które mogły wystąpić od momentu zakupu. Wybór wartości godziwej, chociaż ma swoje miejsce w wycenach aktywów, jest stosowany przede wszystkim do instrumentów finansowych i aktywów, które mają zmienną wartość rynkową, nie mając zastosowania do kapitałów własnych. Kluczową pomyłką w myśleniu jest założenie, że zmiany wartości rynkowej odzwierciedlają rzeczywistą wartość kapitałów własnych, podczas gdy w rzeczywistości powinny być one stabilne i oparte na danych historycznych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że kapitały własne powinny być wyceniane w oparciu o ich wartość nominalną, co zapewnia spójność i przejrzystość w analizie finansowej w dłuższej perspektywie.