Odpowiedź 90 000 zł jest poprawna, ponieważ wartość środków trwałych w jednostce obejmuje jedynie te składniki aktywów, które są wykorzystywane w procesie produkcyjnym lub działalności operacyjnej. W przedstawionych składnikach aktywów jedynie maszyny produkcyjne o wartości 90 000 zł są klasyfikowane jako środki trwałe, które służą do wytwarzania dóbr i świadczenia usług. Pozostałe pozycje, takie jak wyroby gotowe, części zapasowe oraz grunt zakupiony w celu lokaty kapitału i wartość firmy, nie są zaliczane do środków trwałych w rozumieniu przepisów rachunkowości. Wyroby gotowe to zapasy, a części zapasowe są klasyfikowane jako materiały pomocnicze. Grunt, mimo że ma swoją wartość, jest traktowany jako inwestycja, a wartość firmy to aktywa niematerialne. Dlatego prawidłowe określenie wartości środków trwałych jest kluczowe dla analizy sytuacji majątkowej jednostki oraz dla podejmowania decyzji inwestycyjnych w kontekście efektywności wykorzystania zasobów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie amortyzacji i ocena rentowności inwestycji w środki trwałe.
Wybór wartości 179 000 zł, 93 000 zł lub 182 000 zł wskazuje na nieporozumienia dotyczące klasyfikacji składników aktywów w kontekście środków trwałych. Niektóre z tych wartości mogą sugerować zsumowanie wszystkich przedstawionych pozycji, co prowadzi do błędnego zrozumienia, co stanowi środki trwałe. Środki trwałe to aktywa, które są użytkowane przez dłuższy czas w działalności operacyjnej, a ich wartość nie jest odzwierciedlona w innych kategoriach aktywów, takich jak zapasy czy inwestycje. Wartość 179 000 zł mogłaby wynikać z pomyłkowego dodania wartości gruntów i maszyn, podczas gdy grunt zakupiony w celu lokaty kapitału nie jest uwzględniany w środkach trwałych. Podobnie, wartość 93 000 zł mogłaby sugerować błędne uwzględnienie części zapasowych maszyn, które powinny być klasyfikowane jako materiały, a nie środki trwałe. Ostatecznie, 182 000 zł to suma wszystkich aktywów, co jest całkowicie mylnym podejściem w kontekście analizy finansowej. Kluczowym błędem jest zatem niewłaściwe rozróżnienie pomiędzy różnymi typami aktywów oraz ich przeznaczeniem, co ma istotne znaczenie dla prawidłowej interpretacji bilansu jednostki oraz oceny jej kondycji finansowej.