Niedobory niezawinione, naturalne są wynikiem fizyko-chemicznych właściwości niektórych zapasów. Oznacza to, że niektóre materiały mogą się zmieniać lub ulegać degradacji w wyniku czynników zewnętrznych, takich jak temperatura, wilgotność czy reakcje chemiczne. Przykładem mogą być substancje chemiczne, które w wyniku nieodpowiednich warunków przechowywania mogą ulegać rozkładowi, co prowadzi do ich zmniejszenia. W praktyce, w zarządzaniu zapasami, ważne jest, aby regularnie monitorować warunki przechowywania, stosować odpowiednie opakowania oraz stosować technologie, które minimalizują ryzyko takich niedoborów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie systemów monitorowania temperatury oraz wilgotności w magazynach, co pozwala na wczesne wykrywanie i reagowanie na potencjalne zagrożenia. Świetnie ilustrują to standardy dotyczące przechowywania substancji niebezpiecznych, które nakładają obowiązek na przedsiębiorstwa, aby zapewnić odpowiednie warunki dla tych materiałów.
Niedobory niezawinione nie mogą być tłumaczone błędami w ewidencji księgowej i magazynowej, ponieważ takie sytuacje są wynikiem niewłaściwego zarządzania dokumentacją. Pomyłki w księgowości mogą prowadzić do zniekształconych danych dotyczących ilości zapasów, jednak nie są one przyczyną naturalnej utraty tych zapasów. Brak księgowań protokołów likwidacyjnych to kolejny mit, który sugeruje, że brak odpowiednich wpisów w dokumentacji prowadzi do niedoborów. W rzeczywistości, nawet w przypadku braku takich wpisów, niedobory nie wynikają z samego braku dokumentacji, lecz z rzeczywistej utraty zapasów. Zdarzenia losowe, takie jak kradzież, uszkodzenia czy pożary, wpływają na zapasy, ale również nie są przyczyną niedoborów niezawinionych. Takie sytuacje są klasyfikowane jako niedobory zawinione. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują utożsamianie braku dokumentacji czy wydarzeń losowych z naturalnymi właściwościami zapasów. W procesie zarządzania zapasami, kluczowe jest zrozumienie różnicy między przyczynami, które są wynikiem działania czynnika ludzkiego, a tymi, które wynikają z natury materiałów, co jest fundamentalne w kontekście zastosowania odpowiednich procedur zarządzających.