Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Zawód: Technik rachunkowości
Obroty zestawienia obrotów oraz sald kont syntetycznych muszą być zgodne z obrotami konta
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "księgi głównej" jest poprawna, ponieważ obroty zestawienia obrotów i sald kont syntetycznych powinny być zgodne z obrotami kont w księdze głównej. Księga główna stanowi centralne miejsce rejestracji wszystkich operacji finansowych w przedsiębiorstwie. To w niej dokonuje się ujęcia wszelkich transakcji, które następnie przekładają się na saldo kont syntetycznych. Przykładem zastosowania tej zasady może być prowadzenie księgowości w systemie komputerowym, gdzie każda operacja jest rejestrowana w czasie rzeczywistym, a na koniec okresu raportowania generowane są zestawienia. Właściwe ujęcie obrotów w księdze głównej zapewnia integralność danych i ułatwia sporządzanie sprawozdań finansowych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Ponadto, zgodność danych w księdze głównej z zestawieniem obrotów jest kluczowa dla przeprowadzania audytów oraz analizy finansowej, co podkreśla jej znaczenie w praktyce księgowej.
Odpowiedzi, takie jak "wynikowych", "księgi pomocniczej" oraz "bilansowych", są niepoprawne, ponieważ nie oddają właściwej relacji między obrotami zestawienia obrotów i sald kont syntetycznych a obrotami kont w księdze głównej. W przypadku obrotów wynikowych, obejmują one jedynie różnice pomiędzy przychodami a kosztami, co nie jest tożsame z całkowitymi obrotami konta. Księgi pomocnicze, które zawierają szczegółowe informacje na temat transakcji, nie są głównym źródłem, z którego generuje się saldo kont syntetycznych, a jedynie narzędziem wspierającym księgowość. Z kolei obroty bilansowe dotyczą stanu kont na koniec okresu, a nie ich dynamicznych obrotów w czasie, co również czyni tę koncepcję nieodpowiednią w kontekście podanego pytania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych typów księgowości oraz ich funkcji. Kluczowe w rachunkowości jest zrozumienie, że księga główna jest fundamentem ewidencji finansowej, na którym opiera się cała struktura raportowania finansowego w organizacji. Bez właściwego ujęcia danych w księdze głównej, wszelkie analizy, audyty czy sprawozdania mogą być obarczone błędami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla firmy.