Otrzymanie czeku rozrachunkowego od kontrahenta ewidencjonuje się na kontach
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "Inne aktywa pieniężne" Dt i "Rozrachunki z odbiorcami" Ct jest prawidłowa, ponieważ przyjmując czek rozrachunkowy od kontrahenta, firma uzyskuje aktywo w postaci gotówki (czyli czeku), co odzwierciedla zapis w debecie na koncie "Inne aktywa pieniężne". W momencie, gdy czek jest akceptowany, równocześnie dochodzi do zmniejszenia zobowiązań wobec odbiorców, co znajduje swoje odzwierciedlenie w kredycie na koncie "Rozrachunki z odbiorcami". Przykładem praktycznego zastosowania tego wpisu może być sytuacja, gdy firma sprzedaje towary na kredyt, a następnie otrzymuje płatność w formie czeku. Ewidencjonowanie tej transakcji zgodnie z zasadami rachunkowości pozwala na prawidłowe odzwierciedlenie stanu finansów firmy oraz ułatwia zarządzanie płynnością finansową. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), takie podejście jest akceptowane jako najlepsza praktyka w ewidencji przychodów i rozrachunków.
Wybór odpowiedzi, w której wskazano "Inne rachunki bankowe" Dt oraz "Rozrachunki z dostawcami" Ct, jest niewłaściwy, ponieważ oznaczałby rejestrację transakcji, która nie odpowiada rzeczywistości. W przypadku otrzymania czeku od kontrahenta, nie mamy do czynienia z rozrachunkami wobec dostawców, lecz z rozrachunkami wobec odbiorców. Wprowadzenie błędnych terminów takich jak "Inne rachunki bankowe" może wprowadzać w błąd, gdyż koncentruje się na niewłaściwych kategoriach aktywów. Druga propozycja, "Środki pieniężne w drodze" Dt i "Inne aktywa pieniężne" Ct, również jest błędna, ponieważ zamiast aktywów pieniężnych w drodze powinno być bezpośrednio odzwierciedlenie gotówki przyjętej w formie czeku, co nie jest tożsame z aktywami w drodze. W przypadku podania "Inne aktywa pieniężne" Dt i "Rozrachunki z odbiorcami" Ct, nie jest to transakcja odpowiednia, gdyż nie wskazuje na zmniejszenie zobowiązań, a zatem nie odzwierciedla rzeczywistej zmiany w strukturze kapitałowej firmy. Typowe myślenie błędne polega na myleniu struktur kont, które mogą prowadzić do nieprawidłowego raportowania finansowego. Dokładne zrozumienie, jak klasyfikować aktywa i pasywa w kontekście transakcji, jest kluczowe dla rzetelnego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.