Poprawna odpowiedź to 800,00 zł, co wynika z zastosowania metody LIFO (Last In, First Out) przy wyliczaniu wartości rozchodu materiałów. W omawianym przypadku, przedsiębiorstwo ma trzy dostawy materiałów: pierwsza dostawa to 100 kg po 10,00 zł/kg, druga to 110 kg po 9,00 zł/kg, a trzecia to 120 kg po 11,00 zł/kg. Przy wydaniu 250 kg materiałów, według metody LIFO, najpierw wykorzystuje się ostatnią dostawę, czyli 120 kg po 11,00 zł/kg. To daje wartość 1 320,00 zł (120 kg * 11,00 zł). Następnie z drugiej dostawy, czyli 110 kg po 9,00 zł/kg, wykorzystujemy kolejne 110 kg, co przyczynia się do dodatkowych 990,00 zł (110 kg * 9,00 zł). Łącznie wydano materiały o wartości 2 310,00 zł (1 320,00 zł + 990,00 zł). Aby obliczyć saldo końcowe, należy od wartości nabytych materiałów odjąć wartość rozchodu. Całkowita wartość zapasów wynosi 2 200,00 zł (1 000,00 zł + 990,00 zł + 1 320,00 zł), a po odjęciu rozchodu, saldo końcowe wynosi 800,00 zł.
W przypadku błędnych odpowiedzi, takie wyniki mogą sugerować nieprawidłowe podejście do obliczenia wartości rozchodu materiałów. Warto zauważyć, że metoda LIFO zakłada, że najpierw z magazynu wydawane są najnowsze zapasy. Dlatego, jeśli ktoś zastosuje inną metodę, taką jak FIFO (First In, First Out) lub nie uwzględni zasady LIFO, rezultaty będą fałszywe. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 720,00 zł, może to wynikać z błędnego założenia, że najpierw wykorzystuje się najstarsze zapasy, co jest sprzeczne z zasadami przyjętymi przez przedsiębiorstwo. Kolejnym typowym błędem jest pomylenie wartości jednostkowej i ilości, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń całkowitych kosztów. Na przykład, niepoprawne zsumowanie wartości z trzech dostaw lub zastosowanie niewłaściwych cen jednostkowych przy rozchodzie może wywołać podobne błędy. Kluczową kwestią jest zrozumienie wpływu metody ewidencji na wyniki finansowe oraz konieczność stosowania właściwych zasad ustalania wartości zapasów, co ma fundamentalne znaczenie w rachunkowości i zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwie.