Poprawna odpowiedź to 20,00 zł, co wynika z metody obliczania jednostkowego kosztu wytworzenia produktów niezakończonych. Aby obliczyć ten koszt, należy najpierw zbadać całkowity koszt wytworzenia, który w tym przypadku wynosi 5 000,00 zł. Następnie istotne jest uwzględnienie rzeczywistej wielkości produkcji. Produkty niezakończone są przerobione w 50%, co można interpretować jako 50% z 50 sztuk, co daje 25 sztuk wyrobów gotowych. Suma wyrobów gotowych (100 sztuk) i równowartości przerobionych produktów niezakończonych (25 sztuk) daje łącznie 125 sztuk. Dzieląc całkowity koszt wytworzenia (5 000,00 zł) przez łączną liczbę wyprodukowanych sztuk (125), otrzymujemy koszt jednostkowy wyrobu gotowego równy 40,00 zł. Koszt jednostkowy produktu niezakończonego, będącego w 50% przerobionym, to po prostu połowa tej wartości, czyli 20,00 zł. Ta metoda jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie rachunkowości kosztów, gdzie uwzględnia się nie tylko ukończone wyroby, ale również stan zaawansowania produkcji.
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku zrozumienia koncepcji kosztu wytworzenia produktów niezakończonych i błędnych założeń co do obliczeń. Odpowiedzi takie jak 100,00 zł, 40,00 zł, czy 50,00 zł mogą sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi błędnie interpretowała definicję jednostkowego kosztu wytworzenia. Na przykład, wybór 100,00 zł może wynikać z mylnego przekonania, że jednostkowy koszt wytworzenia dotyczy tylko produktów gotowych, nie uwzględniając kosztów związanych z produktami niezakończonymi. Z kolei 50,00 zł mogło być wynikiem niezrozumienia, że koszt jednostkowy produktu niezakończonego to po prostu połowa kosztu jednostkowego gotowego wyrobu, co jest błędne w kontekście zaawansowania produkcji. Odpowiedź 40,00 zł, chociaż nie jest całkowicie błędna, dotyczy tylko kosztu wyrobów gotowych, a nie produktów w trakcie produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że koszt jednostkowy produktów niezakończonych oblicza się na podstawie całkowitego kosztu wytworzenia i uwzględnienia stanu zaawansowania produkcji. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do nieprawidłowych wniosków, które mogą wpływać na decyzje dotyczące zarządzania kosztami i efektywności produkcji.
