Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ przy zastosowaniu stopy amortyzacyjnej wynoszącej 20% w metodzie liniowej, czas amortyzacji środka trwałego oblicza się na podstawie wzoru: Czas amortyzacji = 1 / stopa amortyzacyjna. W tym przypadku, przy stopie 20% (0,2), otrzymujemy 1 / 0,2 = 5 lat. W praktyce oznacza to, że środek trwały o wartości początkowej, na przykład 100 000 zł, będzie amortyzowany w równych ratach przez 5 lat, co daje 20 000 zł rocznego odpisu amortyzacyjnego. Jest to zgodne z zasadami rachunkowości oraz standardami finansowymi, które zalecają traktowanie amortyzacji w sposób racjonalny i systematyczny, co ułatwia planowanie budżetu oraz kontrolowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wartości rynkowej środka trwałego, co może wpływać na decyzje dotyczące jego dalszego użytkowania lub sprzedaży.
Odpowiedzi sugerujące czas amortyzacji wynoszący 4 lata, 20 lat i 10 lat opierają się na błędnych założeniach dotyczących obliczania okresu amortyzacji w kontekście stopy amortyzacyjnej. Przy stopie 20% zastosowanej metodzie liniowej, koncepcja amortyzacji musi uwzględniać regułę podstawową, iż czas amortyzacji jest odwrotnością stopy. Odpowiedź 4 lata wynika z mylnego przeliczenia, gdzie mogą być pomylone pojęcia dotyczące stawki procentowej i lat. Z kolei odpowiedź 20 lat i 10 lat również wskazuje na błędne zrozumienie mechanizmu amortyzacji - w rzeczywistości, dla stopy 20% okres amortyzacji nie może być dłuższy niż 5 lat. Dłuższy okres oznaczałby niższą stopę amortyzacyjną, co jest w sprzeczności z podaną wartością 20%. Ponadto, ważne jest, aby nie mylić amortyzacji z innymi koncepcjami finansowymi, takimi jak deprecjacja, która odnosi się do spadku wartości rynkowej aktywów. Utrzymywanie wysokiej precyzji podczas obliczania amortyzacji ma kluczowe znaczenie dla rzetelności sprawozdań finansowych oraz planowania finansowego w przedsiębiorstwie.