Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Zawód: Technik rachunkowości
Zaksięgowanie niedoboru naturalnego materiałów, który mieści się w ramach norm oraz ubytków, powinno być przeprowadzone
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'Wn Zużycie materiałów, Ma Rozliczenie niedoborów i szkód' jest prawidłowa, ponieważ w księgowości niedobory naturalne materiałów, które są zgodne z normami, powinny być uznawane jako koszty związane z ich zużyciem. Księgowanie w ciężar konta 'Zużycie materiałów' odzwierciedla koszt, który ponosi firma w związku z wykorzystaniem materiałów, a jednocześnie zmniejsza wartość zapasów, co jest zgodne z zasadą ostrożności w rachunkowości. Rozliczenie niedoborów i szkód po stronie Ma pokazuje, że te straty zostały formalnie ujęte i zweryfikowane. Przykładem może być sytuacja, w której podczas inwentaryzacji stwierdzono, że ubyło pewnej ilości materiałów produkcyjnych, ale nie przekracza to ustalonych norm. W takim przypadku księgowanie ich jako kosztu uzasadnia normalne zużycie w procesie produkcji, a nie jako stratę nadzwyczajną, co jest zgodne z MIĘDZYNARODOWYM STANDARDAMI RACHUNKOWOŚCI (MSSF).
Wybór niewłaściwych odpowiedzi na to pytanie często wynika z nieporozumienia dotyczącego zasad księgowości oraz sposobu, w jaki należy traktować nadwyżki i niedobory materiałów. Odpowiedź, która sugeruje księgowanie w ciężar 'Rozliczenia niedoborów i szkód', a w kredyt 'Materiałów' jest błędna, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego charakteru tych operacji. Zgromadzenie materiałów, które nie zostały jeszcze wykorzystane, powinno być księgowane na koncie aktywów, a nie w ciężar rozliczenia, co prowadziłoby do nadmiernego obciążenia rachunków kosztowych, a tym samym zafałszowania wyników finansowych przedsiębiorstwa. Ponadto, księgowanie straty nadzwyczajnej w ciężar 'Straty nadzwyczajne' jest niezgodne z zasadami rachunkowości, ponieważ niedobory w granicach norm należy traktować jako naturalne, a nie jako nadzwyczajne. Niezrozumienie różnicy między kosztami normalnymi a nadzwyczajnymi może prowadzić do błędnych decyzji zarządzających oraz niewłaściwego raportowania finansowego. W praktyce każda strata powinna być dokładnie klasyfikowana, aby można było efektywnie zarządzać kosztami i utrzymywać zgodność z regulacjami prawnymi oraz standardami branżowymi takimi jak MSSF.