Wartość kompensaty różnic inwentaryzacyjnych została poprawnie obliczona na 960 zł. Aby to zrozumieć, przyjrzyjmy się szczegółowo przedstawionym różnicom. Mamy nadwyżkę produktu A, wynoszącą 100 sztuk po 15 zł za sztukę, co daje wartość 1500 zł (100 szt. x 15 zł). Z drugiej strony, występuje niedobór produktu B, wynoszący 80 sztuk po 12 zł za sztukę, co daje wartość 960 zł (80 szt. x 12 zł). Kompensacja polega na zestawieniu nadwyżki z niedoborem. W efekcie, wartość kompensaty wynosi różnicę między tymi dwoma wartościami. Warto również zaznaczyć, że takie podejście jest zgodne z ogólnymi praktykami rachunkowości, które zalecają, aby w przypadku stwierdzenia różnic inwentaryzacyjnych dokonywać kompensacji w celu uproszczenia obliczeń i lepszego zarządzania stanami magazynowymi. W praktyce, analiza różnic inwentaryzacyjnych oraz ich kompensacja może pomóc w lepszym zarządzaniu zasobami i zapewnieniu prawidłowości danych finansowych.
Analizując pozostałe wartości kompensaty, można zauważyć, że odpowiedzi 1, 2 oraz 3 są wynikiem błędnych obliczeń lub niepoprawnych założeń. W przypadku pierwszej wartości, 2460 zł, można by pomyśleć, że suma wartość nadwyżki i niedoboru została zsumowana (1500 zł + 960 zł), co nie jest zgodne z zasadami rachunkowości. W rzeczywistości, w sytuacji rehabilitacji różnic inwentaryzacyjnych, celem jest ustalenie wartości netto, a nie ich suma. Druga wartość 540 zł mogłaby wynikać z nieprawidłowej próby obliczenia wartości niedoboru, jednak natrafia na ten sam problem co pierwsza opcja, ponieważ nie uwzględnia pełnej wartości nadwyżki. Trzecia wartość, 1500 zł, to całkowita wartość nadwyżki produktu A, co również jest błędem, ponieważ nie uwzględnia niedoboru. Prawidłowe podejście do analizowania różnic inwentaryzacyjnych polega na zrozumieniu, że kompensacja dotyczy różnic pomiędzy nadwyżkami a niedoborami, a nie ich całkowitych wartości. W rachunkowości najważniejsze jest ustalenie, ile należy uregulować lub skompensować, co w tym przypadku wynosi 960 zł, a nie 2460 zł, 540 zł ani 1500 zł. Różnice inwentaryzacyjne powinny być analizowane w kontekście całkowitego zarządzania zapasami, aby uniknąć niezgodności, które mogą prowadzić do przesunięć w finansach organizacji.