Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Zawód: Technik rachunkowości
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, w bilansie przedsiębiorstwa kolejność pozycji pasywów ustalana jest na podstawie zasady
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to 'rosnący stopień wymagalności spłaty', ponieważ w bilansie jednostki gospodarczej pasywa są uszeregowane według tego kryterium. Oznacza to, że zobowiązania są klasyfikowane w kolejności od tych, które są najwcześniej wymagalne i wymagają spłaty do tych, które mają najdłuższy termin zapadalności. Przykładem mogą być zobowiązania krótkoterminowe, takie jak kredyty bankowe czy zobowiązania wobec dostawców, które są zazwyczaj spłacane w ciągu roku, a następnie długoterminowe, jak obligacje czy kredyty hipoteczne, które mają dłuższe okresy spłaty. Taki układ sprzyja przejrzystości i umożliwia użytkownikom bilansu szybkie zrozumienie, jakie zobowiązania wymagają pilnego działania, co jest przydatne dla analityków finansowych oraz inwestorów. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, stosowanie zasady rosnącego stopnia wymagalności spłaty jest zgodne z dobrymi praktykami, co poprawia jakość informacji finansowych prezentowanych w bilansie oraz wspiera efektywne zarządzanie płynnością finansową jednostki.
Wybierając odpowiedzi, które sugerują zasadę malejącej płynności lub wzrastającej płynności, można wpaść w pułapkę myślową, która wynika z nieporozumień dotyczących zasadności układu pasywów w bilansie. Przede wszystkim, malejąca płynność wskazuje na klasyfikację pasywów od najbardziej płynnych do najmniej płynnych, co jest niezgodne z praktyką stosowaną w rachunkowości. Pasywa, w tym zobowiązania, powinny być uporządkowane według wymagalności, a nie płynności. Zobowiązania, które będą musiały być spłacone w najbliższym czasie, są kluczowe dla zarządzania ryzykiem finansowym. Wybierając odpowiedź na zasadzie wzrastającej płynności, można błędnie zinterpretować, że krótkoterminowe zobowiązania, takie jak kredyty, są mniej istotne niż długoterminowe, co jest mylne. Kolejnym typowym błędem jest mylenie pojęć płynności i wymagalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w analizie finansowej. Prawidłowe zrozumienie tej kwestii jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się rachunkowością i finansami, aby skutecznie analizować oraz interpretować wyniki finansowe jednostki, co w konsekwencji może wpłynąć na podejmowanie decyzji inwestycyjnych.