Obliczenie amortyzacji za 2017 rok opiera się na zastosowaniu metody liniowej, która jest jedną z najpopularniejszych metod amortyzacji. W przypadku tego środka trwałego, jego wartość początkowa wynosi 90 000,00 zł, a stawka amortyzacji ustalona na 10% oznacza, że roczna amortyzacja wynosi 9 000,00 zł. Ponieważ środek trwały został przyjęty do eksploatacji w czerwcu 2017 roku, amortyzacja za ten rok powinna być obliczona proporcjonalnie do liczby miesięcy, przez które środek był w użyciu. W 2017 roku środek trwały był używany przez 7 miesięcy (czerwiec-grudzień). Aby obliczyć kwotę amortyzacji za ten okres, należy podzielić roczną amortyzację (9 000,00 zł) przez 12, a następnie pomnożyć przez 7. Ostatecznie otrzymujemy kwotę 5 250,00 zł, co jest poprawnym wynikiem. Ten sposób amortyzacji jest zgodny z przepisami podatkowymi oraz praktykami branżowymi, które zalecają stałe i przewidywalne obliczanie kosztów związanych z użytkowaniem aktywów trwałych.
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania amortyzacji. W przypadku amortyzacji liniowej kluczowym elementem jest określenie podstawy amortyzacji oraz stawki. Użytkownicy mogą mylnie przyjąć, że stawka amortyzacji (10% w tym przypadku) oznacza, że kwota ta powinna być bezpośrednio odjęta od wartości początkowej, co prowadzi do błędów w obliczeniach. Należy pamiętać, że stawka amortyzacji dotyczy kwoty rocznej, a nie jednorazowej kwoty odpisu. Typowym błędem jest także nieuwzględnienie faktu, że środek trwały nie był używany przez pełny rok, dlatego należy obliczyć proporcjonalną wartość amortyzacji, co nie jest łatwe do zrozumienia dla osób nieobeznanych z zasadami księgowości. Warto również zwrócić uwagę na praktyczne aspekty amortyzacji, które mają na celu rozłożenie kosztu nabycia środka trwałego na cały okres jego użytkowania, co pomaga przedsiębiorstwom w planowaniu i zarządzaniu finansami. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe, aby unikać nieporozumień i błędów w przyszłych obliczeniach.