Niewypłacone pracownikom wynagrodzenia należy wykazać w bilansie jako zobowiązania, ponieważ są to kwoty, które firma jest zobowiązana wypłacić swoim pracownikom w przyszłości. Zobowiązania w bilansie to wszelkie długi oraz zobowiązania finansowe, które przedsiębiorstwo ma wobec swoich wierzycieli, w tym pracowników. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, wynagrodzenia należne pracownikom, które jeszcze nie zostały wypłacone w momencie sporządzania bilansu, powinny być klasyfikowane jako zobowiązania krótkoterminowe. Praktycznie oznacza to, że w momencie, gdy wynagrodzenie zostało naliczone, ale nie wypłacone, firma musi je ująć w swoich zobowiązaniach, aby prawidłowo odzwierciedlić swoją sytuację finansową. Przykładem może być sytuacja, w której firma płaci wynagrodzenia co miesiąc na koniec miesiąca; wówczas, w dniu końca miesiąca, niewypłacone wynagrodzenia pracowników stają się zobowiązaniem na bilansie.
Wybór niewłaściwych pozycji bilansu dla niewypłaconych wynagrodzeń często wynika z niepełnego zrozumienia struktury bilansu oraz klasyfikacji aktywów i pasywów. Należności, jako jedna z opcji, dotyczą kwot, które firma ma prawo otrzymać od swoich dłużników, co oznacza, że są to środki, które firma spodziewa się otrzymać. W związku z tym, klasyfikowanie niewypłaconych wynagrodzeń jako należności jest błędne, ponieważ wynagrodzenia są zobowiązaniem firmy, a nie aktywem. Z kolei klasyfikacja niewypłaconych wynagrodzeń jako pasywów nie oddaje ich specyfiki, ponieważ pasywa obejmują zarówno zobowiązania, jak i kapitał własny, a niewypłacone wynagrodzenia powinny być jednoznacznie sklasyfikowane jako zobowiązanie. Kapitały własne, z drugiej strony, reprezentują wartości wniesione przez właścicieli lub akcjonariuszy oraz zyski zatrzymane. Wprowadzenie niewypłaconych wynagrodzeń w tej kategorii jest błędne, ponieważ wynagrodzenia są zobowiązaniem do pracowników, a nie kapitałem wniesionym przez właścicieli. Te nieporozumienia mogą prowadzić do zafałszowania obrazu finansowego przedsiębiorstwa, co w dalszej perspektywie może wpłynąć na podejmowanie decyzji przez inwestorów oraz innych interesariuszy. Aby prawidłowo klasyfikować składniki bilansu, kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad rachunkowości oraz ich zastosowanie w praktyce.