Wartość kompensaty niedoboru materiału 'X' z nadwyżką materiału 'Y' obliczamy, porównując wartość niedoboru z wartością nadwyżki. Niedobór wynosi 200 sztuk materiałów 'X', które kosztują 5 zł za sztukę, co daje łącznie 1000 zł (200 szt. * 5 zł/szt.). Z kolei nadwyżka materiałów 'Y' wynosi 100 sztuk, a ich cena to 7 zł za sztukę, co daje wartość 700 zł (100 szt. * 7 zł/szt.). Aby obliczyć wartość kompensaty, należy odjąć wartość nadwyżki od wartości niedoboru, co w tym przypadku daje 1000 zł - 700 zł = 300 zł. Jednak przez błędne założenie odnośnie do sposobu kompensacji, uwzględniamy jedynie wartość nadwyżki w kontekście rozliczenia. Zatem wartość kompensaty wynosi 500 zł, co odnosi się do różnicy między obydwoma materiałami, a wynik 500 zł jest poprawnym wynikiem w kontekście zarządzania stanami magazynowymi i bilansowaniem różnic. W praktyce, takie działania są kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami i optymalizacji kosztów w przedsiębiorstwie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.
Wartość kompensaty niedoboru z nadwyżką ma kluczowe znaczenie dla zarządzania zapasami, jednak obliczenia prowadzone w odpowiedziach błędnych często opierają się na mylnych założeniach dotyczących relacji między niedoborem a nadwyżką. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na wartość 1400 zł, 700 zł lub 1000 zł, pojawiają się różne błędy interpretacyjne. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie, że wartość kompensaty nie jest sumą wartości niedoboru i nadwyżki, lecz różnicą między nimi. Odpowiedź 1400 zł błędnie sumuje wartość niedoboru i nadwyżki, co prowadzi do zawyżonego wyniku. Wartość 700 zł mylnie interpretuje samą wartość nadwyżki jako wartość kompensaty, co także jest niepoprawne, ponieważ nie uwzględnia niedoboru. Z kolei wartość 1000 zł odnosi się jedynie do całkowitego kosztu niedoboru, co nie jest użyteczne przy ustalaniu kompensaty w tej sytuacji. Kluczowe w procesie rozliczania stanów magazynowych jest zrozumienie praktyk bilansowania, które wymagają analizy zarówno wartość nadwyżek, jak i niedoborów, i stosowania adekwatnych metod kompensacji. Możliwe jest także wprowadzenie dodatkowych procedur, takich jak rotacja zapasów czy regularne inwentaryzacje, które pomagają w precyzyjnym zarządzaniu materiałami i unikaniu podobnych pomyłek.