Zasada otwierania kont pasywnych polega na uznaniu salda początkowego konta, co oznacza, że wartości te są rejestrowane po stronie Mań. W praktyce, konta pasywne, takie jak kapitał własny, zobowiązania, czy rezerwy, z definicji reprezentują źródła finansowania przedsiębiorstwa. Uznawanie salda początkowego konta wprowadza jasność w obiegu finansowym organizacji, gdyż pozwala na przejrzyste śledzenie źródeł kapitału oraz zobowiązań. Dobre praktyki w rachunkowości zalecają, aby każda zmiana salda początkowego była odpowiednio dokumentowana oraz uzasadniona, co jest kluczowe dla zrozumienia dynamiki finansowej firmy. Na przykład, w przypadku otwierania konta zobowiązań finansowych, saldo początkowe powinno odzwierciedlać stan długów na dzień, w którym konto jest zakładane, co jest istotne dla późniejszych analiz finansowych oraz planowania budżetu.
Analiza zasad otwierania kont pasywnych jest kluczowa dla zrozumienia podstaw rachunkowości. Saldo początkowe konta pasywnego nie może być zapisane po stronie Wn (debet), ponieważ konta pasywne z natury są rejestrowane po stronie Mań (kredyt). Przyjęcie błędnego założenia, że saldo początkowe powinno zostać zapisane w ciężar konta, prowadzi do mylnego zrozumienia mechanizmu funkcjonowania kont pasywnych, które odzwierciedlają zobowiązania i kapitały firmy. Kiedy mówimy o obciążeniu konta, odnosimy się zazwyczaj do kont aktywnych, gdzie wzrost wartości jest rejestrowany po stronie Wn. Z kolei uznawanie salda początkowego konta jako obciążenie jest niepoprawne z perspektywy rachunkowości, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej firmy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, mogą wynikać z mylenia koncepcji aktywów i pasywów oraz niezrozumienia podstawowych zasad podwójnego zapisu w rachunkowości, które zakładają, że każda transakcja wpływa na dwa konta: jedno jest debetowane, a drugie kredytowane. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i raportowania finansowego.