Odpowiedź 149 sztuk jest poprawna, ponieważ do obliczenia umownej wielkości produkcji w tym przypadku należy uwzględnić zarówno pełne, jak i częściowe produkcje. Zakład tapicerski wyprodukował 140 sztuk foteli biurowych przerobionych w 100% oraz 30 sztuk przerobionych w 30%. Aby obliczyć wartość ekwiwalentną dla tych częściowo przerobionych foteli, należy pomnożyć liczbę sztuk przez stopień ich przerobienia: 30 sztuk x 30% = 9 sztuk. Zatem całościowa produkcja z uwzględnieniem jednostek ekwiwalentnych wynosi: 140 + 9 = 149 sztuk. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w zarządzaniu produkcją oraz rachunkowości zarządczej, gdzie istotne jest precyzyjne określenie wartości produkcji w kontekście kosztów i wydajności. Przykładem praktycznego zastosowania tych obliczeń może być analiza rentowności produkcji i podejmowanie decyzji dotyczących przyszłych inwestycji oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.
Wybór odpowiedzi 140 sztuk może wynikać z błędnego założenia, że tylko całkowicie przerobione jednostki powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu umownej wielkości produkcji. Takie podejście pomija istotny aspekt, jakim jest uwzględnienie częściowo przerobionych elementów, które również mają znaczenie produkcyjne. W praktyce, każda jednostka, niezależnie od stopnia przerobienia, powinna być analizowana w kontekście jej wkładu w całkowity wynik. Podobnie, odpowiedź 230 sztuk wydaje się atrakcyjna, gdyż sumuje wszystkie jednostki bez rozważania ich stopnia przerobienia, co prowadzi do przeszacowania produkcji. Tego rodzaju podejście jest niezgodne z zasadami efektywnej analizy kosztów, w której kluczowe jest zrozumienie wartości ekwiwalentnej różnych procesów produkcyjnych. Stosowanie zasad rachunkowości zarządczej, takich jak analiza jednostek ekwiwalentnych, jest niezbędne dla dokładnego określenia kosztów i optymalizacji produkcji. Wreszcie, wybór 100 sztuk również nie uwzględnia pełnych danych, ignorując znaczenie częściowo przerobionych foteli, co może wpływać na decyzje zarządcze i strategię rozwoju firmy. Takie uproszczenia mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na całkowitą rentowność przedsiębiorstwa.