Odpowiedź 16 500 zł na zlecenie I oraz 10 500 zł na zlecenie II jest poprawna, ponieważ opiera się na rozliczaniu kosztów wydziałowych proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich zleceń. W analizie kosztów dla obydwu zleceń całkowite koszty wydziałowe wynoszą 27 000 zł, a suma kosztów bezpośrednich zleceń I i II wynosi 90 000 zł. Zlecenie I, mając wyższe koszty bezpośrednie, przypada większa część kosztów wydziałowych. Aby obliczyć koszty przypadające na każde zlecenie, wykorzystujemy wzór: (koszty bezpośrednie zlecenia / suma kosztów bezpośrednich) * całkowite koszty wydziałowe. W przypadku zlecenia I, koszty wynoszą (60 000 zł / 90 000 zł) * 27 000 zł = 16 500 zł, zaś dla zlecenia II: (30 000 zł / 90 000 zł) * 27 000 zł = 10 500 zł. Taka metodologia opiera się na standardach rachunkowości zarządczej, które promują przejrzystość i dokładność w alokacji kosztów, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji menedżerskich.
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie rozliczania kosztów wydziałowych. Często błędnie przyjmowane jest, że koszty są rozdzielane równomiernie lub na podstawie arbitralnych założeń, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 10 500 zł i 16 500 zł, może istnieć mylne przekonanie, że koszty wydziałowe zlecenia II mogą być wyższe, mimo że suma kosztów bezpośrednich dla tego zlecenia jest znacznie niższa. Ta nieprawidłowość wynika z braku uwagi na kluczowy aspekt proporcjonalności, który jest fundamentalny w rachunkowości zarządczej. W ten sposób można dojść do błędnych wniosków, bazując na powierzchownych analizach zamiast na rzetelnych kalkulacjach. Kluczowym błędem jest pomijanie danych dotyczących kosztów bezpośrednich, co prowadzi do nieprawidłowego przypisania wydatków. Dobrą praktyką jest dokładna analiza i zrozumienie struktury kosztów oraz ich wpływu na całkowity wynik finansowy, co jest niezbędne w każdym przedsiębiorstwie, zwłaszcza w sektorze produkcyjnym, gdzie precyzyjna alokacja kosztów ma kluczowe znaczenie dla rentowności.