Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Zawód: Technik rachunkowości
Umiejętność przedsiębiorstwa do terminowego spłacania krótkoterminowych zobowiązań definiuje wskaźnik
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wskaźnik płynności bieżącej mierzy zdolność firmy do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych przy użyciu aktywów obrotowych. Wartość wskaźnika oblicza się, dzieląc aktywa obrotowe przez zobowiązania krótkoterminowe. Wysoka wartość wskaźnika płynności bieżącej, wynosząca powyżej 1, wskazuje, że firma ma wystarczające zasoby, aby pokryć swoje zobowiązania. Przykładowo, jeśli firma posiada aktywa obrotowe o wartości 500 000 zł i zobowiązania krótkoterminowe w wysokości 300 000 zł, jej płynność bieżąca wynosi 1,67, co jest pozytywnym sygnałem dla inwestorów i wierzycieli. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika pozwala menedżerom na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów z płynnością, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej. Dobrym standardem w branży jest utrzymanie płynności bieżącej w granicach 1,2-2,0, co świadczy o zdrowej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do radzenia sobie z zobowiązaniami w krótkim okresie.
Wybór wskaźników rentowności, takich jak rentowność netto kapitału własnego czy rentowność netto sprzedaży, jest nieadekwatny w kontekście zdolności do regulowania zobowiązań krótkoterminowych. Rentowność netto kapitału własnego odnosi się do efektywności wykorzystania kapitału własnego w generowaniu zysku, co nie ma bezpośredniego związku z terminowymi regulacjami zobowiązań. Z kolei rentowność netto sprzedaży, która mierzy zysk netto w stosunku do przychodów ze sprzedaży, koncentruje się na efektywności operacyjnej firmy, ale nie dostarcza informacji o jej płynności. Zdolność firmy do spłaty krótkoterminowych długów wymaga analizy płynnych aktywów, takich jak gotówka, należności czy zapasy, a nie wskaźników rentowności, które odzwierciedlają długoterminowy potencjał zyskowności. Należy również zwrócić uwagę na wskaźnik zadłużenia kapitału własnego, który mierzy stosunek długu do kapitału własnego, lecz nie dostarcza informacji o bieżącej zdolności do spłaty zobowiązań. Typowy błąd myślowy polega na myleniu wskaźników rentowności z miarami płynności; przedsiębiorcy mogą błędnie zakładać, że zyski zawsze przekładają się na możliwość spłaty długów, co nie jest prawdą w krótkim okresie. W praktyce, analizując sytuację finansową firmy, istotne jest skupienie się na odpowiednich wskaźnikach, które rzeczywiście odzwierciedlają zdolność do pokrycia krótkoterminowych zobowiązań.