Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości

Wybór wskaźników rentowności, takich jak rentowność netto kapitału własnego czy rentowność netto sprzedaży, jest nieadekwatny w kontekście zdolności do regulowania zobowiązań krótkoterminowych. Rentowność netto kapitału własnego odnosi się do efektywności wykorzystania kapitału własnego w generowaniu zysku, co nie ma bezpośredniego związku z terminowymi regulacjami zobowiązań. Z kolei rentowność netto sprzedaży, która mierzy zysk netto w stosunku do przychodów ze sprzedaży, koncentruje się na efektywności operacyjnej firmy, ale nie dostarcza informacji o jej płynności. Zdolność firmy do spłaty krótkoterminowych długów wymaga analizy płynnych aktywów, takich jak gotówka, należności czy zapasy, a nie wskaźników rentowności, które odzwierciedlają długoterminowy potencjał zyskowności. Należy również zwrócić uwagę na wskaźnik zadłużenia kapitału własnego, który mierzy stosunek długu do kapitału własnego, lecz nie dostarcza informacji o bieżącej zdolności do spłaty zobowiązań. Typowy błąd myślowy polega na myleniu wskaźników rentowności z miarami płynności; przedsiębiorcy mogą błędnie zakładać, że zyski zawsze przekładają się na możliwość spłaty długów, co nie jest prawdą w krótkim okresie. W praktyce, analizując sytuację finansową firmy, istotne jest skupienie się na odpowiednich wskaźnikach, które rzeczywiście odzwierciedlają zdolność do pokrycia krótkoterminowych zobowiązań.