Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wiele osób zakłada, że do nagłośnienia sceny wystarczy mniej mikrofonów lub odwrotnie – stosuje się ich zbyt dużo. W praktyce jednak liczba mikrofonów dynamicznych dobierana jest bardzo precyzyjnie, zwłaszcza jeśli chodzi o wzmacniacze gitarowe. Przyjęło się, że każdemu wzmacniaczowi gitarowemu dedykuje się osobny mikrofon dynamiczny – najczęściej jest to Shure SM 57, co zresztą widać na planie. Zbyt mała liczba mikrofonów, np. dwa, nie zapewni niezależności miksowania gitar i nie pozwoli na uzyskanie pełnej kontroli nad brzmieniem każdej z nich. Takie podejście może prowadzić do kompromisów jakościowych i problemów z selektywnością w miksie. Z drugiej strony, zakładanie większej liczby mikrofonów, niż jest realnie potrzebne (cztery lub pięć), to marnotrawienie zasobów – nie daje to żadnej wartości dodanej, a wprowadza ryzyko przesłuchów, interferencji fazowych, a nawet sprzężeń. Typowy błąd myślowy polega też na traktowaniu mikrofonów dynamicznych jako uniwersalnego rozwiązania do wszystkiego – w rzeczywistości zwraca się uwagę na to, które instrumenty wymagają mikrofonowania, a które można puścić przez DI, jak bas czy gitara akustyczna. Właśnie dlatego realizatorzy dźwięku zawsze analizują diagram techniczny sceny i dokładnie planują, gdzie i jaki mikrofon powinien się znaleźć. Ustalenie właściwej liczby mikrofonów dynamicznych to nie tylko kwestia sprzętu, ale też dobrej organizacji pracy i przestrzegania branżowych standardów – tak jest po prostu najefektywniej i najbezpieczniej, jeśli chodzi o jakość dźwięku.