Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Przy analizie opóźnień w systemach nagłośnieniowych wiele osób wpada w pułapkę myślenia, że wartości rzędu 2 ms czy 4 ms wystarczą do kompensacji przesunięcia scenicznego. Niestety, to zdecydowanie za mało przy odległościach, które faktycznie pojawiają się w praktyce. Przykładowo przesunięcie o 8 metrów przekłada się na ponad 23 ms, co wynika z podstawowej fizyki propagacji dźwięku – nie da się tego obejść. Wartości typu 2-4 ms mają sens, jeśli różnica w ustawieniu źródeł dźwięku na scenie wynosi zaledwie kilkadziesiąt centymetrów, a nie metry. Takie niskie opóźnienia mogą co najwyżej skorygować niuanse, a nie realną różnicę odległości rzędu kilku metrów. Z kolei 16 ms – mimo że bliżej prawidłowej wartości – nadal nie kompensuje w pełni dystansu 8 metrów, bo daje nam około 5,5 metra korekty. W praktyce oznacza to, że bas nadal by się „spóźniał” względem reszty pasma, co prowadzi do słyszalnych zaburzeń fazowych, zmniejszenia energii na niektórych częstotliwościach i ogólnego zamazania miksu. Często spotykam się z myśleniem, że można „na oko” dobrać opóźnienie, ale to droga donikąd – branżowe dobre praktyki wymagają precyzyjnej kalkulacji na podstawie prędkości dźwięku i faktycznej odległości między źródłami. Zignorowanie tego skutkuje poważnymi problemami akustycznymi, przez co nawet najlepsze nagłośnienie nie zagra tak, jak powinno. Warto pamiętać, że profesjonalizm w tej branży polega na dokładności i dbałości o każdy szczegół – tutaj właśnie na opóźnieniach nie wolno oszczędzać ani zgadywać.