Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wiele osób myli funkcje urządzeń stosowanych w torze audio, co prowadzi do różnych nieporozumień podczas konfigurowania systemów nagłośnieniowych. Korelator fazy, mimo że brzmi dość technicznie, w rzeczywistości służy do sprawdzania zgodności fazowej sygnałów – pomaga wykryć, czy sygnały z różnych źródeł nie są przesunięte w fazie, co mogłoby powodować nieprzyjemne efekty w miksie, jak chociażby zaniki tonów. Jednak nie ma on nic wspólnego z ochroną wzmacniaczy przed przeciążeniem, to zupełnie inny zakres działania. Z kolei korektor graficzny, chociaż jest bardzo przydatny do kształtowania charakterystyki częstotliwościowej całego systemu – na przykład do niwelowania sprzężeń czy podbicia konkretnych pasm w sali – nie zabezpiecza wzmacniaczy, bo nie ogranicza poziomu sygnału, a jedynie modyfikuje jego barwę. Co do kompresora fotoelektrycznego, to pojęcie, które często pojawia się na forach i w starych książkach, ale odnosi się do szczególnego typu kompresora sygnałowego, charakteryzującego się specyficzną „muzykalnością” działania, głównie używanego do obróbki wokali lub instrumentów. Kompresor w ogóle nie jest jednak tym samym co limiter – kompresor zmniejsza różnice dynamiki sygnału, ale nie zapewnia twardego ograniczenia maksymalnego poziomu, a to właśnie ten ostatni aspekt jest kluczowy przy ochronie końcówek mocy. Typowym błędem jest zakładanie, że jakiekolwiek urządzenie z rodziny „dynamiki” zabezpieczy sprzęt – niestety tylko limiter daje gwarancję, że sygnał nie przekroczy ustalonej granicy. Przy projektowaniu i obsłudze nagłośnienia warto pamiętać, że ochrona końcówek przed przeciążeniem to nie zadanie dla korektora, korelatora czy kompresora, tylko właśnie dla limitera, zgodnie z praktykami branżowymi. Z mojego doświadczenia wynika, że prawidłowe rozróżnianie funkcji tych urządzeń mocno wpływa na niezawodność i bezpieczeństwo całego toru audio.