Kwalifikacja: AUD.07 - Realizacja nagłośnień

Wybór innych głośników niż subbasowe jako najbardziej wymagających pod względem mocy wzmacniacza to częsty błąd, wynikający najczęściej z mylenia pojęć związanych z pasmem przenoszenia i głośnością. Przykładowo, wiele osób sądzi, że głośniki szerokopasmowe lub basowe będą najbardziej 'prądożerne', bo obsługują szerokie lub niskie pasmo. W praktyce jednak, głośniki basowe, choć obsługują niższe częstotliwości niż średniotonowe czy wysokotonowe, to najniższy zakres – poniżej 100 Hz – przypada właśnie na subbasy. Ich zadaniem jest odtwarzanie najgłębszych, najbardziej energetycznych uderzeń, np. stopy perkusyjnej czy subtonów w muzyce elektronicznej, a to wymaga ogromnej mocy chwilowej z wzmacniacza. Wysokotonowe natomiast, mimo że często mają dużą czułość i są kluczowe dla czytelności dźwięku, w ogóle nie potrzebują dużej mocy – wręcz przeciwnie, w większości systemów stosuje się na nie znacznie słabsze wzmacniacze, żeby nie uszkodzić delikatnych driverów. Szerokopasmowe to kompromis, ale z racji rozszerzonego pasma raczej nie generują tak wielkich wymagań mocy w zakresie subbasów, bo fizycznie nie są w stanie efektywnie przenieść tak niskich dźwięków z dużą energią. Często spotykam się z myleniem funkcji tych głośników – wielu osobom wydaje się, że 'im większy głośnik, tym większa moc', ale w praktyce liczy się nie tylko wielkość, lecz także zakres pasma i efektywność przetwornika. Branżowe standardy, np. Rider Techniczny na duże koncerty, jasno określają, że subbasy powinny dostawać najwięcej watów, właśnie po to, żeby scena miała fundament basowy i nie brakowało 'dołu' w miksie. Jeśli chcesz dobrze rozumieć systemy nagłośnienia, warto analizować charakterystyki mocy i pasma wszystkich sekcji – to pomaga unikać takich mylnych założeń i pozwala lepiej planować cały tor audio.